kardesime asigim 6.bolum

1.3K 87 16
                                    

Medyadaki sarkiyla beraber okuyun

Duyduğum çığlık deniz 'in annesi necla teyzeye aitti öyle bir çığlık attiki içinde biseyler koptuğunu hissettim anlamıştım


bisey olduğunu hemen olduğum yerden kalkıp dışarı çıktım tabi pesimden tunada geliyodu dışarı çıkmamamla oyku sinan cagla cem ilayda furkan ve daha bir çok kişiyi gördum


hemen öykülerin olduğu tarafa gitmeye başladım oraya gittiğimde neler olduğunu sordum agliyolardi sorduğun zaman daha çok ağlamaya başladılar cem zorlukla cevap vermeye başladı


Cem
Denizle tolga ö öldü erenle ilayda yoğun bakımda dedi



Olanları idrak etmemle bende bagirarak ağlamaya basladim tuna hemen gelip belimden sarildi ve beraber yere çöküp ağlamaya devam ettik



bütün hastane bizi izliyodu etrafıma daha dikkatli baktığımda bizim okulun hepsinin burda olduğunu gördum herkes ağlıyordu okulun çoğu bizden korksada seviyolardi



bizi birden başının döndüğünü hissettim ve bayıldım gerisi karanlık uyandığımda tuna kafasını elimin üstüne koymuş hickirarak ağlıyordu neden ağladığını sorduğumda eren ve ilaydanın öldüğünü söylemişti



Sonra bende ağlamaya başladım tunayı kaldırıp göğsüme yatırdım ve sakinlesmesini bekledim ardından tunayla beraber ayağa kalkıp odadan dışarı çıktık



ve öykülerin yanına gittik ordanda hemşirelerden izin alıp morga gittik


içeri girer girmez bizimkilerin kokusu burnuma doldu ve gidip hepsinin yanaklarından uzun uzun koklayarak öptüm


tabi bu sıradada ağlıyordum hepsine neden bizi bıraktınız diye soruyordum ardından böyle sayıklamaya basladim ve nefesimin daraldığını hissedip kapıya çıktım



beden sanra oyku çağla ilayda sina cem furkan geldi ve bana sarıldılar tuna hala icerdeydi bende hepsine sıkı sıkı sarılıp beni bırakmayın diye tekrarlıyorum

böyle dediğim zaman hepsinin ağzından bir hiç kırık firar etmişti başımı morgun kapısına cevirdigimde hayatımın anlamı ağlayarak bizi izliyodu sonra kizlar beni ayağa kaldırıp sarıldılar erkeklerde tunaya sarıldı ve yürümeye başladık


yavaş yavaş yürüyoruk hastanenin dışına çıktığımızda herkez burdaydi biz hala aynı tempoda yürüyoduk yürümemizin ardından 1 saat geçmişte ve biz eve yeni varmıştık


herkez sevgilisiyle odasına geçmişti biz odamıza geldiğimizde hemen yatağa cenin pozisyonunda uzandım tunada arkandan sarıldı ve kafasını boynuma koyup derin derin nefesler almaya basladi


bende yüzümü ona doğru döndüm sonra tuna biraz daha yukarı kaydı ve beni göğsüne yatırdı sonra tuna bana dediği seyden sonra hıçkırarak ağlamaya başladı


bana demişti ki sakin sende beni bırakma sonra daha sıkı sarılıp ağlamaya başladım ikimiz beraber sadace birbirimize sımsıkı sarılıp beni sakın bırakma diyiyoduk allahım ben bu adamı çok seviyorum içimden allahım  ömrümün diğer yarısını ve arkadaşlarımı benden almadın diye içimden geçirdim



ama bir yandanda diğer arkadaşlarımı kaybetmiştim bu his cik kötü bir şeydi cenaze yarın olucaktı en son ağlayarak uyumduğumu hatırlıyorum uyandığımda gözlerim feci bir şekilde yaniyordu benle aynı anda bal gozlumde uyanmıştı yataktan kalktık ve üstümüzü giyindik ardından


odadan çıkıp oykuleri kaldırdık ve onlarda üstünü giyindikten sonra hastaneye gittik hastaneye gittigimizde etraf dahada kalabaliklasmisti biz gene morgun arayı gittik ve son kez hepsini öptük kokladık sonra


cenazeleri alıp götürdüler yavaş yavaş mezarlığa gelmiştik ve şuanda cenaze namazını kiliyolardu namazı kıldıktan sonra aldılar götürüyorlardı ama her yer kizlar ve bizim çıgliklarımızla doluyordu biz hayir götürmeyin onlar orda üşür diye ağlıyorduk ama ne fayda çoktan götürmüşlerdi arkadaşlarımız gömülmüştü o gün herkes gittikten sonra biz orda kaldık ve onlara eski anılarımızı anlattık hem ağlıyorduk hem gülüyoduk


1 HAFTA SONRA


Aradan bir hafta geçmişti artık hayatımız tamamen degisicekti...


Sınır 60 beğeni 20 yorum


Bolum nasıl olmuş beğendiniz mi lütfen yazsin



bidahaki bolum sene atlaması olucak



Sizleri seviyorum ıyiki  varsiniz ❤❤❤






KARDEŞİME AŞIĞIM Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin