Chpater 15: radio station

357 13 1
                                    

Annebelle’s POV

Tuluy-tuloy lang ang agos ng luha ko. Nasaan na yung kilig? Bakit sakit lang ang nararamdaman ko?

I know I hurt you so bad

But please don’t be mad

Seing you crying because of me

You don’t know how the pain flow at me

Buti alam mong nasaktan mo ako. Please don’t be mad? Of course I won’t. Hindi ako galit sayo, sadyang sobrang nasaktan lang ako ng todo kaya poot lang ang laman ng puso ko sayo.

Don’t be afraid of me

All I want is to be happy

With you ohh.... ohhh...

Please let me finish my song

I want you to hear the words

I love you

 

And now I’m here standing in your front again

To let you know why I left you so

Please belive me of what I’ve said

Because that’s the truth and what I beg

 

Don’t be afraid of me

All I want is to be happy

With you ohh.... ohhh...

Please let me finish my song

I want you to hear the words

I love you

I love you

Nakikita ko yung mga patak ng tubig na nanggagaling sa mata niya. Bakit siya umiiyak? Ano to dramahan? Kunwaring nasasaktan? As far as I know, lolokohin lang niya ako ulit.

Ayoko na! Ayoko nang magtagal dito. Tumakbo na ako palayo sa kanya.. kung kaya niya akong iwan dati, pwes kaya ko din! Hindi lang siya ang may karapatan na lumayo.

So hindi nga ako nagkamali. Siya yung nakita ko sa may park dati, nung kasama ko si Niel. Bakit kailangan niya pang bumalik? Naka moved on na ako diba? Asar naman tong mga luha ko oh!

Hindi ko alam kong bakit dito na naman ako dinala ng mga paa ko. Sa park – ang lugar na labasan ko ng loob. Sa loob ng dalawang taon, naging tambayan ko na ito.

Long time no see. Still in pain? Si Rojj pala.

Pinunasan ko naman ang mga luha ko gamit ang palad ko.

Nope! I smiled

You freakin liar! Wipe your tears away. Bakit mo siya iniiyakan kung hindi ka nasasaktan? Pano niya nalaman na siya yung iniiyakan ko?

Bakit nga ba? At dahil sa tanong nayan, nakakuha ako ng malakas na batok mula sa kanya. Alam ko naman na alam niya kung bakit, tatanungin niya pa. Minsan talaga ang mga tao, nagtatanong pa kahit alam na nila yung sagot sa sarili nilang tanong.

So this is how it feel (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon