Ölümcül çarpışma ~BİTTİ~

.

B-yaprak ben ölücekmişim...Ama sen nasıl öğrendin?!
Y-bi şekilde öğrendim işte orasını boşver... Ama şunu bilki sen ölmeyeceksin sana hiçbişey olmayacak.
B-yaprak...şimdi bunları konuşmasak ben son zamanlarımı güzel geçirmek istiyorum
Y-tamam.. ne yapmak istersin?
B-ev bakmaya devam edelim mi?
Y-eğer sen istiyorsan olur..
B-evet istiyorum hadi devam edelimmmm.
Günün geri kalanında ev baktık eve gittiğimiz zaman ben üstümü giyinmeye gittim geri döndüğümde Barış uyumuştu bende onun yanına yattım ve uyumuşum....
Ertesi gün
Barış hareket edince bende uyandım.
Y-noldu Barış?
B-yaprak hadi Kalkalım.
Y-Barış ama saat daha çok erken..
B-ama ben şimdi kalkmak dışarı çıkmak istiyorum.
Y-tamam tamam kalkalım madem öyle istiyorsun.
Sonra hazırlandık ve kalktık Barış beni bir parka götürdü. İki tane pamukşeker aldı ve bir banka oturduk Barış çok eğleniyordu.. onu mutlu görmek beni de mutlu ediyordu...
B-seninle bir ömür geçiremeyeceğim için çok mutsuzum...
Y-Barış öyle deme...Sen hep benim kalbimde olacaksın..
B-korkuyorum yaprak... Korkuyorum
Y-korkma...yani bu durumda ne denir bilmiyorum ama...Üzülme veya korkma desem etki etmeyecek sanırım...
B-doğru...Ama düşünmemeye çalışıyorum.
Y-bende sevdiğim adamı kaybedeceğim için korkuyorum...
ağlamaya başladık.
B-seni hep seveceğim yaprak...
y-bende seni hep seveceğim Barış...hep kalbimdesin....
Sadece kafa salladı...Sonra eve gittik Barış çok mutsuz gözüküyordu odasına gitti ve kapıyı kitledi..Ağlama sesleri geliyordu şu an o ağlamayacaktı da kim ağlayacaktı ki?...