Merhaba arkaşlar ben 17 yaşındayım Batmanda doğdum Diyarbakır da yaşıyorum küçüklüğüm sürekli kötü geçti taki birinci sınıfa geçene dek küçükken annem ile babamlara çok sıkıntı çektirdim o zamanlar para sorunumuzda vardı sürekli arkadaşlarımın oyuncaklarından istiyordum can sıkıntıları yarata yarata anaokul vakti geldi anaokul gitmek istemiyordum sürekli kötü çocuklardan nefret edip gitmiyordum sabahları annem ile babam beni sabahları sürekli okula göndermek için beni ikna ediyorlardı ikna etmelerle uğraşırken birinci sınıfa geçtim benim için çok korkunç bir kabustu ödevlerimi yapamıyorumdum hocaların beni dövüyorlardı okuma yazma bilmediğim için beni sürekli dışlıyorlardı daha sonrada durumumuz düzeldi işlerimiz iyiye gitti Sonra babam dedi taşınacaz ertesi sabah erkenden kalkıp eşyaları yükledik sonra apartmana girdik ilk defa asansöre bineceğim için çok mutluydum sonra kapı önüne geldik ev çok büyüktü bir balkondan diyer balkona gidene kadar insan susuyordu sonra herkez kendine bir oda ve bir dolap seçti tabi bana yine birşey kalmadı çünkü altı kardeştik abim küçükken vefat etti beş kardeş kaldık üç tane ablam ver bir tane kız kardeşim vardı ondan sonra yaz tatili başladı bir sürü arsalarımız vardı sabahleyin uyanıp traktörün römorkuna binip karpuz ekmeye giderdik hele bir sabah güneşi doğsayfı o kadar sıcak oluyorduki sonra eve gidip biraz yatardık sonra hep birlikte babaannemin yanında oturduk çünkü babaannem hep yan yan olmamızı isterdi tatilimiz böyle gide gide bitti sonra ikinci sınıfa başladığımda yemin ettim dedimki annem ile babamın yüzünü güldürecem ve o gün okula başladım babamla okula gittik yeni öğretmenimlen tanıştık sarı saçlı 1.68 boyunda melek yüzlü bir öğretmendi sonra sınıfımda gittim herkesle tanıştım onda sonra okumayı bile bilmiyordum öğretmenim bize beş sayfa yazı verseydi ben yirmi sayfa yazıyordum böyle devam ede ede başarımı yükseltim ondan sonra çok kitap okuyordum ve sıra ilk okuma okuma yarışmalarına geldik o gün okuma yarışması olacaktı heyecandan uyuyamamıştım ve ertesi sabah okuma yarışması vardı ve ben birinci oldum işte o gün içimde kelebekler uçuşu verdi sevinçle annem babamlara söyledim birinci oldum diye o içimdeki kelebekler onlarda geçti ve başarım sekizinci sınıfta olaylar başladı eylemler yapıldı okullar kapandı sokağa çıkma yasağı başladı sürekli biber gazından etkileniyorum ondan sonra erzağımızda bitti artık psikolojimiz bozulmuştu çünkü geceleri ışıklı mermileri görebiliyorduk böyle ola ola performansımda yarıya indi çünkü kitaplarımın hepsini bitirmiştim kurşun ve bomba sesinden uyuyamaz olduk ve sonra olaylar bitince bir haftalığına köye babaannemin yanına tatile gittik hayata en çok sevdiğim kişi babaannem di çünkü beni sürekli babaannemin yanındaydım sonra liseye geçtim çok değişik bir duyguydu liseye başladık ondan sonra birçok kişiyle arkadaşlık yapmak istedim hangi kıza yaklaşsaydım kız beni yanlış anlıyordu o sanıyorduki ben onunla çıkmayı düşünüyordum diye psikopat kızlar benim peşimi bırakmıyorlardı lisenin başından ta lise ikiye kadarda benim peşimdeler yok bilmem seni seviyorumlar beni evime kadar takip ediyorlardı sonra yarıyıl tatiline geçtik ve o gece hepimiz sofradaydık tabi halamda bizimleydi o gün yarın ertesi sabah da köye gidecektik yemeğin üzerindeydik ondan sonra babam tabağındaki yemeği bırakıp büyük misafir odasına geçti ve ben anneme dedimki babam hayata yemeğini tabakta bırakmaz anneme dedim babama demin bir telefon geldi babama annem kalktı babama dedi ne oldu yemeğini tabakta bırakmışsın dedi annemi hastaneye götürmüşler kalp krizi geçirmiş damarına bir tane stent takmışlar hemen hastaneye gittik ameliyathane kapısında bekledik sonra doktor dedi durumu iyidir damarını açtık ondan sonra içimiz rahatladı sonra köydeki yazlığa geçtik sabahleyin de babaannemi ziya etmek için erkenden uyuduk amcam dedi arabayı kapının önüne çek hazırlata gidelim sonra arabayı kapıya getirdim hastaneye gittik ondan sonra babaannemin yanına gittim beni öptü yanında kaldım sohbet ettim sonra ziyaret saati bitti böylece dört gün hastanede kaldım yanında sonra dedi nefesim gidip gelmiyor sonra renkli bir ilaç verdiler damarları tıkanmışmı tıkanmamışmı diye ondan sonra o ilaçtan böbreklere yan etki edince böbrek yetmezliği nedeniyle diyalize bağladılar sonra doktorlar ameliyatan saat gece birde çıktılar ben babam bide amcam vardık dediler durumu iyidir ama ben inanmadım çünkü ameliyat girmeden önce nefes almıyordu ayaklarına dokundum ayakları buz gibiydi sonra o gece Batman'daki evde kaldı saat sabahın üçü aradılar dediler hastamız vefat etmiştir direk apar topar gittik morg kapısına beklemeye bayılacak gibiydim ağlamaktan ondan sonra morg odasına girdim ona sarılıp sarılıp öptüm ondan sonra cenazeyi köye götürdük defnetik ondan sonra taziye başladı insanlar doldu taştı çünkü herkes babaanemden memnundular köyümüzde üç yüz eli tane ev var bir kişi bile ondan şikayetçi değildirler diyorlardı ondan çok memnunuz çok iyi birisidir babaannemin ismi cemileydi herkes ona cemile ana diyorlardı ve ben bunun üzerine çok kötü oldum eve gelirken sürekli gözüme morgdaki hali geliyordu o yüzde evden çıkmıyordum bütün gün odamdaydım ondan sonra babam dedi seni teyzenin oğlunun yanına tatile gönderecek ve beni gönderdi ven ben şimdi Balıkesir Ayvalık ta barmenlik yapıyorum kız arkadaşımın olmasını istiyorum başım beladan çıkması için. işte HAYAT BANA BU KADAR ACIMASIZ
