I was 15 and he was 25 back then, when we first met.
"Angeline" tawag ni mommy sakin
Pagod ko syang tiningnan
"This is Paolo your new yaya" saad niya
"Seriously mom, lalaki talaga? "
"Kaya ko naman kahit gawain ng babae Angeline" sabat nung Paolo
Tinalikuran ko na sila at umakyat sa kwarto ko. Nagkulong lang ako dun at dina kumain ng hapunan. Mula pagkabata ko sanay nakong wala ang mga magulang ko. Lagi silang busy sa kompanya. Kaya lagi akong may personal maid. Pero walang tumatagal dahil kung di ko sila bubuhusan ng pintura ay susunugin ko ang mga damit nila. Yun ang naisip kong paraan upang hindi na umalis ang mga magulang ko at sila na ang mag-alaga sakin. I have all material things in this world, but I don't have my parents with me.
"Good morning Angeline" utas ni Paolo
"Don't call me Angeline we're not close" saad ko
Inihatid na ako ni Paolo sa school, syempre same old, same old walang pumapansin sakin dahil karamihan takot sakin. Kung wala nga lang investment ang parents ko dito sa school baka matagal nakong expelled.
Nag-uwian na at nakita ko agad si Paolo, nakangiti siya. I don't know what but there's something on his smile. Dumeretso nako papasok sa kotse.
"Kumusta araw mo Angeline?" tanong
"I said don't call me Angeline we're not close" pagtataray ko
"Edi Cruzette, simula ngayon Cruzette na tawag ko sayo" sabi niya ng nakangiti
Paulit-ulit lang ang gawain namin ni Paolo at di ko alam kung bakit may kung ano akong nararamdaman kapag nasa tabi ko siya. Hanggang dumating na ang 16th Birthday ko.
"Happy Birthday 16th Birthday Cruzette" masayang bati saakin at dire diretso siyang pumasok sa kwarto ko.
"Magbihis ka aalis tayo pag gantong birthday dapat i-celebrate kahit simple lang" utos niya.
Di na ako pumalag dahil sa mga panahong magkasama kami ni Paolo naging close na kami.
Bumyahe na kami ni Paolo at maya-maya tumigil ang sasakyan sa squatter's area. Naglakad kami hanggang tumigil kami sa isang bahay.
"Pasensya kana sa bahay namin kahit ganyan yan malinis yan" sabi ni Paolo
Pumasok kami at nakita kong may cake at spaghetti na nakahanda.
"Ikaw na ba si Angeline, I nako napakaganda mong bata" sabi ng isang matanda mukhang nanay yun ni Paolo.
"Ma ano ba yan, Ma si Angeline po. Pearl, Paula, si ate Angeline niyo" sabi ni Paolo habang tinuturo ang kanyang ina at mga kapatid.
Nagmano ako sa mama niya.
"Nako napaka bait mong bata kaya lagi kang kinikuwento ng anak ko sakin eh" sabi ng mama ni Paolo
"Talaga po? Ano pong mga sinasabi ni Paolo?" tanong ko
"Ma wag ka maingay, kumain na nga tayo" sabi ni Paolo
