Dochter van Hera//Percy Jackson fanfiction

10. Aphrodite neemt ons mee

terwijl ik aan het janken ben legt Alex zijn hand op mijn schouder.
"Ik herinner nog niet wie Miles is...maar ik weet dat hij veel voor je betekent. We gaan hem terug halen, ik beloof het" geruststellend zoekt hij naar mijn afwezige ogen. Ik staar naar een leeg pakje poptarts dat bij het afval ligt. Het stinkt maar dat maakt me niet uit.

Uiteindelijk vertel ik hem over wat hecate me had laten zien. Over dat Miles werd gemarteld op een onbekende plek. Hij luistert aandachtig.

"Ik heb er over na gedacht" antwoord hij op het verhaal "en de zin van de voorspelling 'in zijn eeuwige geluk..' ik denk dat hij in de onder wereld is. Ik denk dat de duif Aphrodite is en de zon Apollo en dat zij hem hebben gestolen. We zijn niet voor niets in Los Angelos beland, de ingang van de onderwereld is hier"
Ik knik. "Zoiets had ik ook al bedacht". Mijn stem breekt bij de laatste woorden. Het plaatje van mijn halfdode vriendje gaat maar niet voor mijn ogen weg.
"Ik snap niet waarom ik zo verdrietig ben" zeg ik tegen Alex. Hij fronst zijn wenkbrauwen. "Waarom niet? Ik vind het logisch ik bedoel kijk naar alles! Je vriendje is ontvoerd door zijn eigen moeder en jou grootste vijand. Je hebt gezien dat hij is gemarteld, Tia, je hebt echt genoeg reden om verdrietig te zijn!"
Hij gaat naast me zitten en slaat een arm om me heen.
"Nee Alex" zeg ik. "Hera heeft me als klein kind geleerd om met het verlies van dierbaren om te gaan. Ze heeft zichzelf vermoord om me te leren dat ik door moet gaan. Ze leefde toen nog wel ik bedoel, ze is een godin, maar ik hoor niet zo verdrietig te zijn. Ik moet bezorgt zijn en niet het bijna opgeven. Alex ik kan niet meer. Ik kan niet zo door, niet zonder...zonder hem. Ik ben gebroken..." ik onderdruk een snik maar de tranen lopen over mijn rode wangen.
Alex lijkt in gedachten te zijn verzonken.
"Als de rotonde de weg niet kan vinden...." mompelt hij, "zal de duif haar hart verslinden, Tia, je hebt gelijk! Aphrodite is je hart aan het breken. Ze maakt je depressief! Samen met Apollo en zijn spelletjes... dit is sowieso wraak op vorig jaar, toen jij had gewonnen van hem. Tia Aphrodite heeft je nooit bij Miles gewild dat wed ik op mijn hoeven. Nu werkt ze samen met Apol-.." hij stopt meteen als boven ons de container open slingert. Ik word verblind door zo licht ookal weet ik zeker dat het buiten had moeten schemeren.
"Hij heeft gelijk Amartia" zegt een bekende stem. Ik kan haar stem even niet thuisbrengen maar ik weet zeker dat ik haar eerder heb gehoord.
"Ga nu maar slapen dwaze kinderen" zegt ze met een sussende stem. Naast me hoor ik Alex op de zakken met afval ploffen.
"Ohja, jij bent ook een spreker" zegt ze tegen mij. "Nou dit zal wel werken" ik zie een vage hand vlak langs mijn ogen wuiven. Ik kan er niks aan doen en ik zak weg. Maar vlak daarvoor weet ik zie het zijn.
Het duivelse duo, Apollo en Aphrodite.