BİR AŞK UĞRUNA

1.BÖLÜM

Sene 1990 Ağustos'un 3'de dünya'ya geldim. Babam ise hayır işledi, bir şeyler dağıtmış. Tabi adamcağız bir oğlu olduğuna sevinmiş adımı ise annem Batu demiş, babam Kaan demiş. En sonunda annemin istediği olmuş, adımı Batu koymuşlar. Zaman ilerledi yaşım 7 oldu 1.sınıfa gitmeye başladım, Manisa Avni Gemici Oğlu İlköğretim okulunda okuyorum. Bizim sınıfta bir kız vardı adı bahar gözleri mavi, saçları hafiften sarı çok tatlı biriydi. Daha 7 yaşındayım aşk nedir bilmem tabi, ders bitti eve doğru yürüdüm. Anneme söyledim anne bizim sınıfta çok güzel bir kız var adı Bahar, annem ne güzel dedi. Her gün okula Bahar için gittim. Ona komik bir şeyler söyleyip güldürürdüm, bazen de o beni güldürürdü. Teneffüsler de yakalamaca oynardık ben bilerek onu yakalamazdım, bilerek yakalanırdım mutlu olsun, gülsün diye. Tabi zaman çabuk geçiyor 1.sınıf bitti, son cuma günü karneleri almaya geleceğiz Baharın güzel olacağını bildiğim için, bende çok şık giyindim ve okula gittim. Baharı gördüm, bahar çok güzel olmuşsun bugün dedim teşekkür edip, karnesini almaya gitti.  O geldikten sonra ben gittim, benim derslerim biraz kötüydü karnem zayıflarla doluydu ve üzgündüm. Bahar yanıma geldi:

Bahar- Neden üzgünsün?

Batu- Karnem çok kötü.

Bahar- Olsun benimki de kötü.

Batu-  O zaman tamam, aynı karneler dedim. Sonra şenliğe katıldım yumurta yarışı oynadım ben yendim Bahar  kazandın oley dedi, sevindim bende. Yarışmaların hepsi bitti öğretmenler, öğrenciler vedalaşıp evlere dağıldık. Eve gittiğim zaman babam sordu :

Baba- Oğlum karnen nasıl? 

Batu- Hepsi zayıf baba

Baba- Olsun bir dahakine düzeltirsin dedi, tamam baba deyip çizgi film açıp seyrettim. Okullar tatil, her gün sokakta oynuyorum üstümü başımı kirletip eve geliyordum. Annem en sonunda beni çamurlu halimle görüp terlik fırlattı, bu ne halin orda üstünü çıkar gir duşa dedi, bende dediğini yapıp duşa girdim, çıktıktan sonra uyudum. Sabah kalkıp kahvaltı yaptım gene dışarı çıktım, öyle böyle 90 günü geçirdim. Baharı ise görmeyi çok istemiştim, onunla oyun oynamak istiyordum. Bugün günlerden pazar yarın okul vardı, heyecanla uyudum sabah kalıp hazırlandım ve okula gittim. Okula geldiğimde ise gözlerim onu arıyordu, Bahar yoktu arkadaşlarıma söyledim kimse Bahar'ın nerede olduğunu bilmiyordu, çok üzülmüştüm. Kafamı masaya koydum ağlayasım geldi, öğretmen derse girdi herkes ayağa kalktı, bende kalktım. Öğretmenim üzgün olduğumu anlamıştı, söyle bakalım Batu neden üzgünsün, anlatmak ister misin? Öğretmenim Bahar nerede, neden gelmedi, başka okula mı gitti? O beni bırakmazdı biz çok iyi arkadaştık. Batucum, Bahar gitmedi sadece c sınıfına geçti hala bu okulda. Ne kadar sevindiğimi anlatamam. Hemen zilin çalmasını bekledim, 40 dakika sanki 1 hafta gibiydi. 90 günün ardından ilk defa baharı görecektim, bekledim bekledim ve sonunda zil çaldı. Öğretmenim çıkabilirsiniz demeden ben çoktan çıktım, hemen c sınıfına gittim. C sınıfının öğretmeni, buyur evladım bir şey mi diyecektin? Baharı görmeye geldim öğretmenim dedim, iyi bakalım gör deyip gülümseyerek gitti. Bahar yanıma geldi:

Bahar- Batu nasılsın? 

Batu- şuan çok iyiyim, hadi dışarı çıkalım dedim. Tamam deyip çıktık. Bir yere oturduk Bahar hemen sordu, neler yaptın tatilde? ne yapayım öyle mahallede oyunlar falan oynadık arkadaşlarla hep evdeydim, arada babama yardım etmeye gidiyordum.

Bahar-  Baban ne iş yapıyor senin?

Batu-  Manavımız var.

Bahar-  Ay ne güzel hep meyve yiyorsundur sen.