...
"I knew it was all my fault", wika ni Markus, "I should've said goodbye to her personally."
"Personally or not personally, ayaw niya ng kahit sino'ng aalis sa buhay niya", sabi ko with authority. "At alam mo'ng ganun si Ela."
"I was in a desperate state at that time! I didn't know that that will be the last time that I might see her!"
"So? Excuse ba tawag diyan?"
"What do you mean?", tanong niya nang bigla siyang huminahon.
"Eh, dati pa nga lang ay walang sawang kinokonsidera ni Ela yung mga excuses and alibis mo kapag nawawalan ka ng time sa kanya tapos gusto niya na maghiwalay na kayo kasi total di naman healthy yung relationship niyo... pero pinilit mo pa rin. Tapos yun... nangyari na yung pinakaayaw niya na mangyari, lalo na't pinaghintay mo siya sa wala", explain ko sa kanya para man lang matauhan siya.
"I was gonna go to the treehouse where I knew she was waiting for me to come but...", bigla siyang tumigil at napaisip nang malalim.
"Pero ano? Nadulas ka? Kinagat ka ng mga langgam? Tinuklaw ka ng ahas? Biglang nabali yung sanga sa pag-akyat mo kaya ka nahulog at nabagok? O baka naman, di ka nalang pumunta kasi ayaw ng papa mo sa kanya. Admit it."
"But if I did it, I knew that I'll end up being broke from my father's riches!"
"Eh di ba, you have your own savings?", tanong ko.
"I spent all of them in rebuilding the treehouse."
"Eh di ba, you said that 'for richer or poorer' hinding hindi mo siya iiwan?", tanong ko ulit, nagbabakasakaling maubos na yung mga excuses and alibis niya.
"Tapos we'll end up separated if we stayed together without any savings left in my bank account?"
"Eh at least, meron naman si Ela niyan."
Huminga ng malalim si Markus. Halatang bakas sa kanyang mukha ang panlulumo sa sinabi ko sa kanya.
"I was an incoming first year college student at that time and she was about to take up her last year in senior high school. And being in a 1-year relationship for such a young age without already having a job, was a double-edged sword for me."
"Double edge double edge ka diyan, eh kasalanan mo pa rin kung bakit nanligaw ka sa kanya tapos di mo pa rin pala kayang panindigan", sambit ko sa kanya. "Tapos, sa loob ng 2 years, di mo man lang siya pinuntahan para lang magsorry o mag-explain sa nangyari?"
"I actually did try to visit her. But I can't."
"Why? Bakit?"
"I was about to be sent to Yale for my tertiary schooling pero I was not able to...", bigla niyang pinutol dahil nag-alinlangan siyang sabihin ito.
"Na ano? Hindi ka nakapasa? Hindi ka naging qualified for enrolment?"
Tumango na lang siya.
"Hahahahahaha." "Hahahahahaha"
"Kaya pala pinili mo na lang maging gangster dito kasi hindi mo kaya yung high standards nila dun sa ibang bansa. Hahaha."
"How about you? Do you think na makakapasok ka dun?", tanong niya kahit na halatang naiinsulto na siya.
"Hindi. Pero I think kaya ni Ela sa ganun klaseng university", sabi ko habang pinipilit na itago ang halakhak ko.
Biglang tumahimik si Markus. Napatingin ako sa paligid na mukhang nakisabay na lang sa pagmuni-muni niya. Napansin ko din si Veronica at ang mga alipores niya na kanina pang nag-oobserba sa mga ikinikilos ko.
"Haysst", sabi ko. Tumayo ako at inayos yung pagkakatucked-in ng puti kong blouse sa faded kong lonta. Napansin kong hindi na nakatali yung sintas ko sa kanang sapatos ko kaya napaluhod ako para ayusin ko ito kaagad.
"By the way, kamusta na pala kayo ngayon?", biglang napatanong si Markus.
"Eto okay naman. Nakamove on na siya, kung hindi mo pa natatanong", sabi ko habang nagtatali ng sintas.
"Sige. I have a plan na kailangan mong sunurin", wika niya.
"Plano para saan", usisa ko sa kanya.
"Para makausap ko si Ela na patawarin niya ako at makabalikan ulit kami."
Biglang nag-iba ang ihip ng hangin. Natapos ko ang pagbubuhol ng sintas at napatayo.
"Ha?! Eh nakamove on na siya sa relationship niyo eh. At gustong gusto niya talaga na makalimutan ka na sa kaniyang isipan. At hello? Ayun o", sumenyas ako at tinuro si Veronica gamit ang aking nguso para hindi mapansin ng warfreak niyang girlfriend na tinuturo ko siya. "Di ba mag-on kayo ng maarteng iyon?"
"Hindi naman talaga kami nun eh", sagot niya.
"Weeh?", bigla akong nasurprise sa sinabi niya.
"Yes. It's true. Siya lang talaga yung may gusto sa 'kin."
"Eh ba't ayaw mo siyang hiwalayan? E di ba dun ka naman magaling?", tanong ko.
*Hot seat level: 9999999. Haha. Nagmukha ako'ng si Tito Boy Abunda neto.*
"She's obsessed with me. And she will do anything for me. I don't even know what always runs in her mind everytime she sees me."
"Pero ayaw mo sa kanya?" tanong ko ulit.
"Yup", sagot niya.
"Hmmm. Eh ano yung narinig kong 'Honeycake' at 'Mooncake' kanina?", usisa ko with curiosity and sarcasm.
Bigla siyang napaisip nang malalim.
*Destruction level: 9999999. Initiate self-destruct sequence in 5... 4... 3... 2... 1...*
"Wala yun", biglang sabi niya. "Tawagan lang namin yun. She started it first. She called me 'Honeycake'."
"Tapos tinawag mo siyang 'Mooncake' kasi mahilig siya sa mooncake?"
"Nope."
"Ah siguro kasi mukha siyang moon?"
"Bingo!"
"Hahahahahaha." "Hahahahahaha."
"Ano ba'ng full name niya?", usisa ko sa kanya.
"Ba't mo ba gustong malaman?"
"For security purposes. Mahirap nang may gawin siyang masama kung malaman niya yung tungkol sa inyo ni Ela."
"It's Veronica Virginia Schraudt. Half-German."
"Hmmm. Since loveteam kayong dalawa, maganda talaga na meron kayong name of endearment."
"What?!"
"Name of endearment. Parang names na nabubuo kapag magshiship ka ng dalawang tao. Hello?"
"Alam ko naman yan. I'm just asking why?"
"For publicity purposes?"
Biglang tumaas yung makapal niyang kaliwang kilay.
"Haha. Balakajan. Sige, let's see...
...
Markus plus Veronica... MaNica... So childish naman.
Markus plus Virginia... MaNia... Naku parang mental disorder.
Veronica plus Markus... VeroKus... ??? Parang si Barok na naging octopus.
Virginia plus Markus... Oh my !!! VirUs! Hahaha. Grabe. So witty ko talaga. Pangalan pa lang sobrang nakakahawa na. Parang yung name of endearment niyo yung magiging cause ng kauna-unahang zombie apocalypse dito sa Earth. Hahahaha. Imagine, yung top loveteam nitong prestigious university ay 'VirUs'..."Biglang napangiti si Markus. Iniimagine niya ata kung anong magiging hitsura ni Veronica kung magiging zombie yung girlfriend niya. Haha.
BINABASA MO ANG
Of Glasses and Leather Jackets
Novela JuvenilNot an ordinary teenage high school romantic story. (Inspired by Bob Ong's 'Isang Dosenang Klase ng High School Students and the movie 'First Day High' starring Jason Abalos, Kim Chui, Gerald Anderson, Maja Salvador, etc.) Hindi ko inaangkin yung co...