Chapter 1

46 1 0
                                    

Scarlet Mae's POV

"Ladies and gentlemen, welcome to Ninoy Aquino International Airport. Local time is 10:30 a.m. and the temperature is 27°C"

Sa wakas, magkikita na rin kami. Makakasama ko na siya ulit. Matagal tagal na rin nang huli ko syang makita. Kumusta na kaya sya? malamang maaus naman, ang rangya-rangya na nga ng buhay (A: ayy tanga lang?) tse ! wag ka ngang magulo! (A: ano? ako kaya author dito, eh kung palitan ko kaya ung characters?) hehehe (^__^)v peace tayo dba, ikaw naman hindi mabiro. (A: tss, mag emote ka na nga dyan) ayoko na nasira na moment ko.

"For your safety and comfort, please remain seated with your seat belt fastened until the Captain turns off the Fasten Seat Belt sign. This will indicate that we have parked at the gate and that it is safe for you to move about."

Habang nakikinig sa instructions... Grabeh! ang bilis ng tibok ng puso ko, excited na excited na tlaga akong makita sya, after 7 years hindi nya man lang ako nabisita o(╥﹏╥)o napaka walang kwenta tlaga, buti na lang mahal na mahal ko sya kung hindi babasagin ko talga mukha niya mamaya. Susunduin nya kaya ako? nagbago na kaya sya? Malamang, hindi na kami makakapaglaro gaya ng dati pero sabik na sabik na talga akong makita sya. kyaaaaaaah ٩(^‿^)۶

(A: di na raw mag eemote, neknek mo) ayan ka na naman (_ _ ,)

(A: hehehe, sorry readers ang sarap lang kasi guluhin ni Scarlet (^_^)v)

Tumingin ako sa dalawang mag asawa sa kaliwa ko.. bakas sa mga mukha nila ang ang pagkasabik at tuwa, siguro kagaya ko makikita rin nila ang mahal nila sa buhay... lihim akong napangiti.

"Please check around your seat for any personal belongings you may have brought on board with you and please use caution when opening the overhead bins, as heavy articles may have shifted around during the flight."

Palinga linga ako ng mapansin ko ang isang lalake sa kanan ko pero di ko masyadong nakita yung mukha niya kasi tumingin rin sya sa kanan niya, sayang naman gusto ko rin sanang malaman yung expression ng mukha niya. (A: sus, kunwari... sabihin mo naghahanap ka lang ng gwapo. tss taglande ba ngaun?) grabeh tung author na 'to, ang laki laki rin ng galit mo sa akin ano?

"If you require deplaning assistance, please remain in your seat until all other passengers have deplaned. One of our crew members will be pleased to assist you.

On behalf of L Airlines and the entire crew, I'd like to thank you for joining us on this trip and we are looking forward to seeing you on board again in the near future. Have a nice day!"

*Fasten Seat Belt Sign (turned off)*

Pagkakita ko sa sign, agad kong ni unfastened yung seatbealt ko at tsaka inopen ang overhead bin, as I am about to get my luggage nabunggo ako... I mean binunggo ako.

"OUCH !" nilingon ko kaagad kung sino mang........ woaaaaaaah ! (O.O) grabeh, likod pa lang ulam na ❤‿❤ at... at... nilingon niya rin ako, tinitingnan nya ako... ang gwapo niya... may gusto ba--

"WHAT?!" ~_~ sabi niya. totoo ba to? kinakausap niya ba ako? pero bakit parang sya pa 'tong galit... teka nga lang, ako 'tong nabunggo nya tpos sya pa yung may ganang magalit?! what whatin ko kaya pagmumukha nito? tsss~

"WOW HA! AKO NA NGA AGRABYADO, IKAW PA 'TONG GALIT? MAY PA WHAT WHAT KA PANG NALALAMAN. FOR YOUR INFORMATION, IKAW HO YUNG NAKABUNNGO SA AKIN, HINDI KA MAN LANG BA MAG SOSORRY?" ayan tingnan natin kung hindi ka mabingi...

"TSS" bored na bored yung mukha niyang nakatingin sa akin... sabay walk out.

ano yun? ganun ganun na lang? hindi ako makapaniwala sa inasta niya napaka walang modo naman ng lalakeng yun, letche !

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Oct 21, 2014 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Stranger's WifeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon