ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ (ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ 'Ο ΠΑΤΡΙΟΣ') [ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ]

Κεφάλαιο 5

-κύριε Πίτερ;
-είναι αργά το ξέρω να περάσω;
-ναι φυσικά περάστε

Για όσοι δεν θυμάστε ποιος είναι θα σας θυμίσω εγώ. Αυτόν τον άνθρωπο που θεωρούσαν η Ελένη και η Άννα καιρό νεκρο.
Ακριβώς. Ο πατέρας της.

-μήπως ενοχλω;
-όχι απλά ξαφνιάστηκα
-λογικό παιδί μου και εγώ θα απορούσα στην θέση σου
-καθίστε
-ευχαριστώ
-πείτε μου τι έγινε;
-τίποτα απλά νιώθω την ανάγκη να είμαι εδώ
-δεν καταλαβαίνω
-το σπίτι εδώ είναι δικό τους έτσι; δεν το θυμάμαι καλά έχουν περάσει χρόνια
-ναι εδώ μέναν και αποφάσισα να μην το πουλήσω
-σε ευχαριστώ Γιάννη μπορω να σε λέω έτσι
-φυσικά
-τις πρόσεξες και φρόντισες και το σπίτι
-δεν έκανα κάτι
-έκανες πολλά η Ελένη ήταν ευτυχισμένη μαζί σου
-και εγώ ήμουν ήταν υπεροχη γυναίκα
-παιδί μου η κόρη μου πως χάθηκε τόσο ξαφνικά; για την Ελένη ρώτησα έμαθα η Άννα ομως;
-δεν καταλαβαίνω τι σχέση έχει αυτό τώρα; έχουν περάσει τόσα χρόνια
-θέλω να ξέρω τότε ήσουν αναστωμενος δεν ήθελα να ρωτήσω
-κύριε Πίτερ με όλο το σεβασμό που σας έχω δεν ξέρω τι ανθρωπος εισασταν και τι σχέση είχατε και με τις δύο αλλά έχουν περάσει 5 χρόνια από την τελευταία μας συνάντηση τόσο καιρό δεν ήρθατε να πάρετε απαντήσεις
-έχεις δίκιο παιδί μου έχεις απόλυτο δίκιο δεν τολμούσα δεν ξέρω τι μπορεί να υπεθετες εσύ εμφανίζεται ο πατέρας και σύζυγος ξαφνικά και ζητάει απαντήσεις
-δεν θα έλεγα κάτι δικαιούστε να μάθετε την αλήθεια εκείνες δεν μου μιλούσαν ποτέ για εσάς στην Ελένη θυμάμαι οπότε ανέφερα τον πατέρα της Αννας άλλαζε κουβέντα
-είναι μεγάλη ιστορία εγώ φταίω έκανα λαθοι πολλά λαθοι που τα πληρώνω τώρα
-μάλιστα εντάξει γιαυτό που με ρωτήσατε η κόρη σας είχε καρκίνο όγκο στο κεφάλι και έκανε μετάσταση στα πνευμονία
-ο θεέ μου δεν το ήξερα έπρεπε να είμαι εκεί ήταν μόνη της
-δεν ήταν μόνη της δεν έφυγα λεπτό από το πλευρό της
-ναι σωστά σε ευχαριστώ για ακόμη μια φορά τα πηγαίνατε καλά έτσι;
-όσο καλά μπορεί να τα πάει ένας άντρας που παντρεύεται την μητέρα της
-τελευταία φορά που μιλήσαμε παραδεχτεικες ότι ήσουν κάτι σαν πατριος της
-δεν μ αρέσει να λέω αυτή την λέξη πατριος είναι οποίος σε μεγαλώνει σαν πατέρας το είπα τότε για να καταλάβετε τον ρόλο μου μέσα σε αυτό το σπίτι και ότι δεν είμαι κάποιος άκυρος
-ήξερα ότι η Ελένη ξανά παντρεύτηκε μην ανησυχείς τα μάθαινα όλα ήμουν μακριά αλλά πάντα μάθενα η Άννα να υποθέσω δεν σε ήθελε
-δεν μπορούσε να το δεχτεί εύκολα αν αυτό εννοείται ήταν λογικό νομίζω
-ναι η αλήθεια είναι ότι πάντα ήταν ατίθασο παιδί
-σας θυμόταν καθόλου;
-ναι 10 χρόνων ήταν όταν έφυγα η Άννα από μικρή ήταν πολύ οριμη αντιμετώπιζε τα πράγματα πολύ ψύχραιμα προσπάθησα να μην χάσω επαφές πήγαινα από το σχολείο της εκείνη όμως δεν με δεχόταν ποτέ
-ναι ότι ήταν ατίθαση το γνωρίζω πολύ καλά και πεισματάρα
-φαίνεται να την ήξερες καλά
-έζησα καιρό μαζί τους όσο πρόλαβα δηλαδή αλλά για εσάς ποτέ δεν μου μίλησε άσχημα τότε μάλιστα όταν μπήκα στο σπίτι πρώτη φορά δεν της άρεσε η διαφορά ηλικίας μας με την Ελένη μετά μου είπε ότι την θέση του πατέρα της δεν θα την πάρει κανείς δεν είχα τέτοιο σκοπό
-το γνωρίζω τουλάχιστον έφυγε ήρεμη;
-ναι.. Ναι δεν ταλαιπωρηθηκε

Τι να του έλεγα;
Ότι δεν ήμουν εκεί. Δεν ήμουν κοντά της.
Ούτε στον εαυτό μου δεν μπορώ να το πω.
Ποτέ δεν θα με συνχωρησω για αυτό όσο ζω θα το κουβαλάω.

-μην σε ζαλίζω άλλο παιδί μου θα πρέπει να πας και στην δουλειά σου
-οπότε θέλετε να έρχεστε δεν έχω κανένα πρόβλημα
-σε ευχαριστώ Γιάννη
-να σας πάω κάπου;
-μην σε ταλαιπωρω
-κανένα πρόβλημα ελάτε

Βγήκαμε από το σπίτι και περπατήσαμε μέχρι το αμάξι

-Γιάννη καλημέρα

Γύρισα και ήταν η καθηγήτρια. Περάσαμε στον ενικό τώρα.
Την περασμένη εβδομάδα με εκνεύρισε πολύ.
Δεν επιτρέπω σε κανέναν να μιλάει για εκείνη.
Θα την θυμάμαι οπότε θελω εγώ να την θυμάμαι.
Και δυστιχως η σόφια δεν βοηθάει.
Εξακολουθώ να την κοιτάω και να μου την θυμίζει.

-καλημέρα σόφια

Γύρισε και και ο Πίτερ και κοίταξε

-Σοφία;
-μπαμπά;

Αστεράκι αστεράκια μου σας παρακαλώ!!