Merhaba benim adım sera 17 yasındayım. Aslında kendimden bahsetmeyi fazla sevmem kısacası sizin bildiÄŸiniz kızlardan değilim bunu sakın ‘ ben sizin bildiğiniz kızlara benzemem’ gibi algılamayın küstah biri değilimdir ve küstah olanı da sevmem kim sever ki ? çevremdeki bir çok kişi çok soğukkanlı biri olduğumu söylüyor neymiş asosyalmişim ? size ne be sizene insanlarla iletişimim iyi değildir devlet lisesinde sadece 1 tane arkadaşım vardı bu yüzden
tek çocuğum bir holdingimiz var annemle babam orada birlikte çalışıyorlar. Zenginiz yani…zengin olmak benim için övünülecek bir durum değil hatta bunun için devlet lisesinde okuyorum kolejlerden ve onun içindeki egoist kızlardan/erkeklerden nefret ediyorum. Babamla ve annemlerle bu aralar aramız pek iyi değil neden mi ? çünkü sevgili anneciğim ve sevgili babacığım benim kolejde okumamı istiyorlar ama ben istemiyorum ve bu yüzden her akşam evimizde istisnasız kavga çıkıyo yani huzur diye bir şey yok yine bir akşam saatleri az sonra annem çağırır beni yemek yemeye sonra yine zehir olacak bana ama neyse…
devlet lisesinde bir sevgilim yok ama kardeşim gibi sevdiğim bir arkadaşım var adı Mert ne zaman bir sıkıntım olsa o koşuyor yardımıma onu çok seviyor ve değer veriyorum ve bugüne kadar öğrendiğim bütün küfürleri Mert’ten  Ã¶ÄŸrendim canım arkadaşım benim :D :
‘’Sera hanım anneniz ve babanız sizi aşağıda akşam yemeği için bekliyorlar ‘’
Dedim size yine çağırıyolar işte puff
‘’tamam geliyorum’’
Masamı topladım ve hızla merdivenlerden aşağı indim gazamız mübarek  olsun…
-------------
merhaba bu wattpaddeki yeni hikayem inşallah beğenirsiniz votelerrinizi eksik etmeyin :***
