ARALIK

11 1 1
                                    

Tanrım! Artık sokak köşelerinde boş boş oturmayacağım. Kendime ait bir günlüğüm olduğu için çok mutluyum. 4 sene okumuştum, bu yüzden okuma ve yazmam var. Tabii daha çok okumak isterdim ama ailem beni umursamadığı için beni 4 seneden fazla okutamayacaklarını söylediler.

Ailem tarafından istenmediğim için sokakta kaldım. İnsanlardan yardım bekliyorum. Eğer 500 dolar biriktirebilirsem okula yazılabilirim. Ama şuan sadece 80 dolara sahibim. Yoldan geçen insanlar beni fazla umursamadığı için 2 senede 80 dolar toplayabildim.

Şuan hava çok soğuk, yırtık ayakkabım ve ince hırkam hiçbir işe yaramıyor. Yoldan geçen insanlar gözlerimin içine bakıyorlar, ama hiç yardım etmiyorlar. Her gün 1 cent verseler 1 yılda 365 dolar olur.

Ah! Az ö ce biri bana 200 dolar mı verdi, yoksa ben rüyada mıyım ?

Tanrım, sana şükürler olsun! Paranın yarısı tamamlandı bile. Şuan çok mutluyum, sanki yeni kıyafetlere sahipmiş gibi, sanki sıcak bir eve sahipmiş gibi...

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Oct 18, 2014 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Dilenci AdamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin