"Doktor!"
Arkamı bir saniye bile dönüp bakmadan yürümeye devam ederken Jaebeom 'un peşimden geldiğini biliyordum.
"Choi Youngjae!"
Sesi sertleşince ve bana ismimle hitab edince bu sefer ciddi anlamda sıçtığımı anlamıştım.
"Neden kaçıyorsun?"
Beni bileğimden tutup kendine çevirince korluyla geriye baktım.
"Benden mi utanıyorsun Youngjae?"
"Ne?"
Hayal kırıklığıyla kolumu bırakmış ve geriye adımlamıştı.
"Tıp okumadığım için, yeterli olmadığım için mi utanıyorsun benden?"
Sesini ilk defa bu kadar düz görüyordum. Şey, yani duyuyordum.
"Tabi ki hayor Jaebeom ne saçmalıyorsun?"
"Neden kaçıyorsun o zaman benden?"
Kızaran yanaklarımla başımı öne eğince önce gözleri şokla açıldı sonra bir anda sırıtmaya başladı.
"Öpüştüğümüz için mi kaçıyorsun benden doktor?"
Kafamdaki bereyi yüzümr çekip kendimi boğmak istiyordum.
Deklanşörün sesini duyduğumda tekrar fotoğrafımı çektiğini anlamıştım.
"Yah, Im Jaebeom utandırıp fotoğrafımı mı çekiyorsun?"
"Krizi fırsata çeviriyorum"
Kafamı tekrar öne eğince sırıtıp çantasını düzeltti.
"Baksana, bu akşam seni eve atabilir miyim?"
BU LANET HERİF NEDEN BU KADAR AÇIK SÖZLÜ?
"Efendim?"
"Diyorum ki seni bu akşam eve atabilir miyim? Film falan izleriz."
"Klişeliklerini benden uzak tut Jaebeom"
Gülümsemesi büyürken belimden kavradı beni.
"Hadi ama doktor, hastanızı kıracak mısınız?"
"Ne hastası? Ruh hastasıysan onunla Mark ilgilenir, ben değil. Psikiyatri seçecek olan o."
"Hayır benim Youngjae sendromum var. Choi Youngjae'yi hayal etmeden tek bir saniye bile geçiremiyorum, nefes alamıyorum, yaşayamıyorum. Sen benim oksijen tüpümsün doktor. Yani sana ihtiyacım var."
"Böyle kaç kişiyi düşürüyorsun sen?"
Elini çenesine dayayıp düşünüyormuş gibi yaptı.
"Eğer modumda değilsem 5 falan?"
İçime büyük bir öfkenin dolduğunu hissetmiştim. Ne sikimdi bu?
"Modundaysan?"
Saçlarını katıştırıp geriye attı.
Siktir.
Sırf buna bile düşebilecek yaklaşık 7 bin insan tanıyordum.
"En az 10"
"Ne diyorsun be sen?"
Göğsüne yumruğu geçirdiğimde gülmüştü.
"Sakin ol doktor, şaka yapıyorum. İlgimi çeken tek kişi sensin"
Bir an durdu.
"Ama kuzenin de fena değil yani"
"Seni öldürürüm Im Jaebeom!"
Göğsüne geçirdiğim birkaç yumruktan sonra ellerimi tutup kendine çekti beni.
"Doktor, sen,,,"
Durmuştum. Nefesi nefeslerime karışıyordu ve gözlerinin üzerindeki benler çok güzel duruyordu.
Çok öpülesi duruyorlardı.
"Eroin gibisin. Bağımlılık yapıyorsun. Sevdikçe sevesim geliyor."
Elleri sarı saçlarımdan geçti hafifçe.
"Her neyse doktor,okul çıkışında seni eve atıyorum. Hayır itiraz etme hakkın yok. Bence fazlasıyla eğleneceğiz."
Sırıtıp arkasını dönmüştü.
"YAH IM JAEBEOM!"
"BEN DE SENİ ÇOK SEVİYORUM DOKTOR!"
