Akuma no Yoru (SebastianxCiel)

Yume

Konnichiwa minna!! Size wattydeki ilk hikayemi takdim ederim.Iyi okumalar!

|Bölüm 1:Rüya

Onu istiyordu.

Derin-derin, kıyıya vuran dalgalar gibi bastırdı onu arzu, yorgun bir günün ardından her ne kadar çabalarsanız çabalayın, uykunun göz kapaklarınızı ağır ağır kapatması gibi. Bir birlerini bulmak için bir çölü aşmak zorunda kalmıştılar sanki, ve nihayet kavuştuklarında, durmuştu dünya, zaman ve geriye ne kaldıysa...

Adamın gözleri sanki bakışlarını ayırsa ikisi de ölecekmiş gibi kendininkilere kenetlenmişken, bembeyaz yüzüne dağılmış kuzgun rengi tutamlarına kadar onu istiyordu. Böyle bir şeyi daha önce hiç hissetmemişti çocuk, kalbinden parmak uçlarına kadar yayılan kana karışmış,boğazını yakan, diğer her şeyi zihninin gerisine iten ve onu bütün endişelerin silinip gittiği, her şeyin yok olup geriye bir tek ikisinin kaldığı bir dünyanın, her ne kadar aksini söyleyen bir sürü delil olsa bile, var ola bileceğine inandıran bir arzuydu bu.Yeni doğmamıştı, oradaydı hep, yıllar önceden kalmış, kabuk bağlamış ama kanamaya hazır bir yara gibi, size aşık olup da arkadaş taklidi yapan birisi gibi oradaydı ve sadece fark edilmeyi bekliyordu.

Bu adam kimdi, yahut neydi, nereden gelmişti ve Ciel'i nereye götürecekti? Onun gözlerinden taşan karanlıkta boğulacakmış gibi hissediyordu Ciel, onunla akıp gidecek, nihayet bir bütün olup beraber yok olacaklardı.

Adamın gözleri kendisi hakkında henüz hiç kimsenin keşf edememiş olduğu şeyleri söylüyordu sanki, ruhunun bütün çıkmazlarını, onun beyazının kaç renge başlangıç verebileceğini, nelerden sakındığını ve nelere gözü kara atlayabileceğini, kalbinin daha hızlı atmasını sağlayacak sözleri bile, -biliyordu adam hepsini, hep onun yanındaydı çünkü, ve tuhaf bir şekilde aşina gelen gözleri ,çocuğun çoktan kayb etmiş olduğu yuva gibiydi.