"Sonra... Sen geldin. Her şey değişti."
🌹
Bu kitap, gerçek hayatta boşluğa düşmenizi sağlayabilir.
Not:Etrafı toz pembe görmeye başlarsanız en yakın hastaneye gitmeniz şiddetle tavsiye edilir.
14.05.17
Birkaç şey söylemek için geldim ve bildirim için üzgünüm. Diğer kitaplara bölüm yazıp burada hiçbir faaliyete geçmediğim için de üzgünüm.
Kitabın 'kaderi' hakkında ve neden ölü taklidi yaptığım hakkında bir açıklama yapacağım.
Öncelikle, kitabı çok yüzeysel yazdım. Başladığımda biraz keyfim yerine gelsin, yeni insanlarla iletişime geçebileyim diye yazıyordum fakat sonra kitap büyüdü, şu an 200 bin okunmayı aşmış durumda. [YUH] Bu sebeple kitabın yüzeyselliği, öylesine yazılan ama gidişatı etkileyen sahneler beni çok rahatsız etmeye başladı çünkü onca kişi okuyorsa en iyisini yazmalıydım. Yine de gidişatı değiştiremeyeceğimi bildiğimden toparlamaya çalışarak devam ettim fakat olmadı. Özellikle son bölümde iyice saçmaladığımı düşünüyorum.
Bir de utanç verici olma kısmı var. İki ergenin aşk hikayesini yazdığım için utanç verici ya da aptal olmaları pek umrumda olmadı çünkü ergenliğimizde hepimiz aptalca, utanç verici şeyler yapıyoruz. Bu rahatsız etmemeli. Fakat açıp okuduğumda rahatsız olmadan duramıyorum. (bunu aşabilirim)
İkinci ve en önemli faktör benim.
Kitabı yazarken çocuksuydum. 2017 yılındaki alerjik daha çocuksu, daha mutlu olmaya meyilli biriydi. Mutlu olmak istiyordum. Bu sebeple eğlenceli bir kitap yazmak istedim ve insanların okuyup güzel yorumlar yapması beni aşırı keyiflendiriyordu. Mutlu olmaya ihtiyacım vardı. Bu sebeple saçmalamak umrumda değildi, "Hep mantıklı olacak değiliz ya." diye düşünüyordum. Hatta bazı sahneleri yazarken kıkırdayıp kendi kendime konuştuğumu hatırlıyorum. Öyle keyifleniyordum.
Şimdi ise çocuksuluğumdan geriye bir şey kalmadı. Daha kasvetli ve mutsuz bir ruh haline sahibim. Yaşadıklarım beni duygusal yönden çok değiştirdi. Büyüdüm. Fakat Doğukan ve Yağmur büyümedi. Onlar hala çocuk. Özellikle Yağmur benim eski halimi temsil ediyorken şimdiki ben, Yağmur'u yazmakta zorlanıyor. Çünkü Yağmur gibi hissetmem zor.
Hem tasarladığım senaryodan sapmam hem de duygusal yönden değişmem kitabı yazmama engel oldu. Bu sebeple yazmayı erteleyip durdum. Sizi de hiçbir açıklama yapmadan beklettim. Ne deseniz haklısınız, hiçbir savunmam yok. Özellikle bir yıldır bölüm bekleyen okurlarım... Özür dilerim.
Şimdi günah çıkarmamı yaptığıma göre ne olacağını anlatayım.
Defalarca kitabı süresiz olarak kaldırmayı düşündüm ama kıyamadım. Rapunzel'in yeri bende ayrı.
Bu nedenle kitabı düzenleyeceğim.
Tamamen değişmeyecek elbette, genel hatlarına dokunmayacağım. Fakat yüzeysel yazdığım, eklemeyi ertelediğim/unuttuğum ayrıntıları ekleyeceğim. Özellikle HER gün aklıma gelen birkaç sahneyi ya tamamen kaldıracağım ya da değiştireceğim çünkü cidden sinirimi bozuyorlar.
Şimdi aklımı kurcalayan bir durum var.
Kitabı tamamen kaldırayım mı yoksa yayımdayken mi üstünde düzenleme yapayım bilemedim. Tamamen kaldırmak, düzenleyip yayımlamak daha mantıklı geldi. Siz de fikrinizi belirtirseniz ona göre bir karar vereceğim. [Yayımdan kaldırmaya karar verirsem bunu birkaç gün önceden söylerim size.]
Açıklamalar ve gidişat hakkında merak ettikleriniz olursa, instagram'da sık sık güncelleme yapmayı düşünüyorum.
ig hesabım: ebrulj
Son olarak sizi çok seviyorum. Rapunzel de, kaç kişi olursanız olun Rapunzel'i bekleyenler de benim için çok özel. Sizi çok seviyorum. Bir yıldır bölüm bekleyenleri de ayrıca tebrik ediyorum ne sabır varmış sizde arkadaş.
Neyse.
Sorumu cevaplamayı unutmayın.
Ne diyorduk?
Kutsandınız.
22.07.20
845429154 sene sonra bildirim alanlara;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
