"ေတာက္! ခ်ီးလိုပဲ မင္ယြန္းဂီ မင္းေသဖို႔သာျပင္ထား လခြမ္းလိုမွ ငါ့ကိုဂ်င္းထည့္သြားရတယ္လို႔ သစ္ရြက္ပဲ!"
ခ်ယ္ရီေတြေႂကြကာ ႏုနယ္သန္႔စင္လွပေနေသာလမ္းထက္တြင္ ဖုန္းတစ္လံုးကိုစိုက္ၾကည့္ရင္း ေအာ္ဟစ္ဆဲဆိုေနေသာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္။
ဘယ္သူလည္းသိခ်င္လား။
ကြၽန္ေတာ့္နာမည္က ကင္မ္နမ္ဂြၽန္း။ Graphic design ေတြနဲ႔ Program ေတြေရးတဲ့ နာမည္ႀကီးEngineer တစ္ေယာက္။
ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္က အိမ္မွာပဲေနၿပီးဒီဇိုင္းဆြဲတယ္။ အတူတူပူးေပါင္းလုပ္ခ်င္တဲ့ နည္းပညာကုမၸဏီေတြက အလုပ္လုပ္ခ်င္ရင္အိမ္အထိ ကိုယ္တိုင္လာေတြ႔ရတယ္။
ထားပါ ဒါေတြကအေရးမပါပါဘူး...အေရးႀကီးကကြၽန္ေတာ့္႐ုပ္ရည္။
မိန္းကေလးေတြအဓိကေႂကြက်ေနတာ မာမီလက္ေဆာင္ေပးထားတဲ့ပါးခ်ိဳင့္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ဒယ္ဒီ့ဆီကအေမြရတဲ့ အရပ္ေၾကာင့္ပဲ ။ ဒီေလာက္ဆို ကင္မ္နမ္ဂြၽန္းဘယ္ေလာက္ခန္႔ညားမလဲ ျမင္ေယာင္ၾကည့္ၾကေပေတာ့။
"မင္ယြန္းဂီ! မသာေကာင္! မင္းေျပာေတာ့ အဲ့ဒီေကာင္မေလးကအလန္းပါဆို
ငါသြားၾကည့္တာပံုမလာလိုက္တာမ်ား "
မကိုင္တဲ့ဖုန္းဆီအသံမက္ေဆ့ခ်္ပဲပို႔ၿပီး သိပ္ကိုလွပေနတဲ့လမ္းမထက္မွာ ကြၽန္ေတာ္ စိတ္မေအးလက္မေအးနဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္လာလိုက္တယ္။ ကားေမာင္းရင္ လမ္းပိတ္တာနဲ႔တင္ အိမ္မေရာက္ေတာ့ဘူးေလ။
ထူးထူးဆန္းဆန္း ဒီေန႔ညေနမွ ဒီလမ္းကလူ႐ွင္းေနသလိုပဲ။
"ဟင္! ဟိုဟာကဘာေလးလည္း "
လမ္းအဆံုးကခ်ယ္ရီပင္ႀကီးရဲ႕ေျခရင္းမွာ ေရႊေရာင္ခပ္လံုးလံုးအရာေလးကိုေတြ႔တာမို႔ သူအေျပးသြားၾကည့္ေတာ့ ေ႐ွးေဟာင္းပံုစံမီးခြက္ေလးတစ္လံုးပဲ။ စပ္စုခ်င္စိတ္နဲ႔ေကာက္ယူၾကည့္ၿပီး ဘယ္ျပန္ညာျပန္ လွန္ေလွာ ၾကည့္ေနမိတယ္။
"ဘာလဲဟ အာလာဒင္လိုမ်ိဳးမ်ားလား ဝိုးးး မီးခြက္ကလွသားပဲ ဘယ္သူက်န္ခဲ့တာပါလိမ့္ "
ေဘးဘီဝဲယာကို မ်က္လံုးကစားၾကည့္ေတာ့ဘယ္သူမွမေတြ႔တာမို႔ ကင္မ္နမ္ဂြၽန္းတို႔ ပြေပါက္တိုးၿပီဆိုၿပီးေပ်ာ္သြားမိသည္။ မီးခြက္ေလးကိုကုတ္အက်ႌရဲ႕အိတ္ကပ္ထဲေသခ်ာထည့္ရင္း အိမ္ကိုအေျပးျပန္လာမိသည္။
YOU ARE READING
Coincidence Angel
Fanfictionခ်ယ္ရီေတြေႂကြေနတဲ့လမ္းမွာ မီးခြက္ေလးတစ္လံုးကိုေကာက္ရခဲ့တယ္။ ဘယ္သူသိမွာလည္း အဲ့ဒီမီးခြက္ေလးကေနအခ်စ္ေတြေမြးဖြားလာခဲ့တာကို။
