Nocna Gwiazda leżała na przesiąknietej krwią trawie. Wojownik klanu Mgły odebrał jej właśnie 8 życie. Zostało jej już tylko jedno. Jej bok unosił sie coraz szybciej. Za chwilę wstanie u znów rzuci się z wir walki. Niedaleko niej wojownik z jej klanu walczył właśnie z najeźdzą. Wielki brązowy kocur rzucił sie na kremowego ale ten zrobił unik. Prześlizgnął się pod nim, odwrócił się i skoczył mu na kark. Wbił swoje ostre długie kły w szyje przeciwnika i zaciskał szczękę do momentu gdy kocur przestał sie ruszać. Wtedy odrzucił go na bok i pognał do swojej przywódczyni.
— Nocna Gwiazdo! — zawołał do kotki biegnąc w jej kierunku.
— jest ich zbyt wiele, a Brzozowy Wicher twierdzi ,że strony południowej granicy nadchodzi klan Blasku. Nie wyglądają jakby chcieli nam pomóc...
— musimy walczyć. — odrzekła przywódczyni Klanu Nocy
— Nocna Gwiazdo... straciłaś ósme życie, prawda? — spytał zaniepokojony kocur. W tym momencie gdzieś za ich plecami rozległ sie krzyk. To Klan Blasku rzucił się w wir walki na pomoc klanowi Mgły. Koty klanu Nocy nie miały szans na wygraną.
— Nocna Gwiazdo...proszę — kremowy spojrzał na kotkę bałagalnie. Ta rzuciła mu przelotne spojrzenie po czym wzięła głęboki wdech
— Odwrót! Klanie Nocy odwrót! — ciemne koty zaczęły wycofywać sie na swoje terytorium. Niektóre wyślizgiwały się spod wrogich wojowników, a niektóre leżały nieruchomo na ziemi już bez siły by uciekać. Nocna Gwiazda zaczekała aż wszyscy jej klanowicze uciekną i rzuciła wrogim kotom wściekłe spojrzenie. Na polu walki została tylko ona i jej zastępcą...i przywódcy Klanu Mgły i Blasku.
— Nie wstyd ci Oszroniona Gwiazdo?! Pomagać kotom, które zabiły twoją partnerkę?! Lodowy Grzbiet o ile sie nie mylę? — zawołała czarna kotka.
— nie nasz prawa mówić o Lodowym Grzbiecie! — wrzasnął. — nie była niczemu winna ale walka z Klanem Mgły przeciwko wam jest i tak lepsza niż pomoc wam. — splunął.
— Daję wam szansę Nocna Gwiazdo! Niech nasze klany znów żyją w spokoju — powiedziała Bursztynowa Gwiazda.
— Nocna Gwiazdo — szepnął zastępca do swojej przywódczyni. — lepiej będzie jesli pójdziemy.
— nie będę tchórzyć — odwarknęła.
— to dla dobra klanu. — spojrzał jej w oczy. Przez chwilę mierzyli sie spojrzeniem, aż w końcu kotka spuściła głowę i Westchnęła.
— jeszcze tu wrócimy...— rzuciła jeszcze do dwóch kocurów i wskoczyła w krzaki.
Kremowy wskoczył zaraz za nią i po chwili zrównał z nią swój krok. Biegli w ciszy przez całą drogę do swojego terytorium. Krzewy jałowca kłóły ich i szarpały ich futra gdy przedzierali sie w stronę domu. Jednym susem przekoczyli granicę i stanęli na swojej ziemi. Kocur stanął obok czarnej kotki i otarł się o jej bok.
— Nocna Gwiazdo zostało ci już ostatnie życie. Klan Mgły dał nam szansę na w miarę pokojowy koniec konfliktu. — powiedział.
— od kiedy to jesteś takim tchórzem Postrzępiony Wietrze?! — krzyknęła kotka odwracając sie do niego gwałtownie.
— nigdy nie byłem tchórzem Nocna Gwiazdo...— odparł zimno kocur. — i nigdy nie będę. — dodał. Kotka prychnęła i odwróciła sie znów. Tym razem plecami do Postrzępionego Wiatru.
— i co? Mamy czekać, aż klan Mgły przyjdzie tu i nas wszystkich powybija? — spytała.
— ty nie będziesz musiała czekać Nocna Gwiazdo — szepnął kocur wprost do jej ucha. Zanim kotka zdarzyła zrozumieć jego słowa Postrzępiony Wiatr zamachnął sie łapą i przeciął jej szyje pazurem. Ciemno czerwona krew trysnęła na wszystkie strony. Czarna kocica otworzyła szeroko oczy ze zdziwienia i upadła ma ziemię.
— Klan Mgły wysłał wojownika by za nami biegł. Gdy byliśmy już bezpieczni na swoim terytorium zaatakował cię i odebrał ci ostatnie życie...— kocur mówił to chodząc wokół niej patrząc na nią co chwilę i napotykając jej pełen nienawiści wzrok. Jej oczy traciły powoli blask.
— zdrajco. Klan Nocy nigdy nie będzie ci wierny. Klan Gwiazd o to zadba...— powiedziała słabo. Na wzmiankę o klanie Gwiazd kocur Syknął.
— nie o ile żaden kot nie będzie już im ufał... — powiedział i odwrócił sie. Oczy kotki zalśniły z przerażeniem po raz ostatni i Nocna Gwiazda wyzionęła ducha.
