DELİBELALI ||Tamamlamdı||

SÜPER KAHRAMANLAR

MultiMedya : Tim

Hayatlarını yaralı ruhlara yardım etmeye adamış iki doktor, iki sıkı dost, iki teyze kızı.. Bu iki deli kızı zapt etmeye çalışan bir anne, başı dik bir asker karısı..

Güler, Bahar ve Nazlı. O gün bütün günlerini kampta ki çocuklar ve kadınlar için alışveriş yaparak geçirmişlerdi.

Nazlı : Ya Bahar, baksana şunun tatlılığına.. Neden sanki yetişkinler için de böyle minnoş minnoş şeyler yok?

Biraz sitem, biraz da sahte bir hüzün sakladığı sesiyle konuştu Nazlı. Böyleydi o. Ne kadar büyürse büyüsün hep çocuk kalan, büyümeği ölümüne reddendi.. Gülerek cevap verdi Bahar da ona ;

Bahar : Nazlıcım zaten öyle çok büyük sayılmazsın sen, ufak tefek çelimsiz de bir şeysin. Bence biz sana da alalım bunlardan. Çok yakışır çoook!

Yüzünü buruşturdu Nazlı. Basbayağı alay konusu olmuştu. Birde şakayla karışık laf yemişti. Çelimsiz mi demişti Bahar ona?! Asla geri durmaz lafı gediğine otuttururdu.

Nazlı : Çolomsoz do bor şoyson. Siz şişkoysanız ben ne yapayım? Hem zaten kız dediğin de ufak tefek bir şey olur. Ne o öyle kız kulesi gibi?!

Bahar : Ne şişkosu ya?! Güler Abla yoksa ben kilo mu almışım?!

Nazlı : Oo uyu sen uyu Baharcıımm. Yanakların bıngıl bıngıl olmuş!

Atışa atışa mağazaları dolandılar saatlerce. Bahar ve Nazlı laf dalaşına giriyor Gülerse onları neşeyle izliyordu. Baharın ailesi uzaktaydı ama Güler ikisinde hem annesi, hem de arkadaşları olmuştu. Güle eğlene mağzaları bitirdiler. Tam AVM den çıkacakları sırada, Nazlı ve Gülerin alışık olduğu oysa Baharın çok yabancısı olan bir ses duyuldu..
Silah sesi.. Asker eşiydi Güler ve askerin kızıydı Nazlı. Çok kez çatışmalara şahit olmuş, çokça da badireler arlatmışlardı. Oysa Bahar, İstanbul da el bebek gül bebek büyütülen narin ve zarif bir genç kızdı. Herkesten çok o korkmuştu bu sesi işitince.

Güler : Kızlar! Çabuk yanıma!

Yavrularını etrafında toplamaya, korumaya, teselli etmeye çalışan bir anneydi şimdi o. Korkuyordu ama kendi için değil. Bu iki deli kız için..

Bahar : Güler Abla! Neler oluyor? Bu sesler ne?!

Nazlı : Anne, babamı arayalım! Gelsinler kurtarsınlar bizi buradan ne olur!

Güler : Tamam kızlar, sakin olun. Şimdi arayacağım Erdem'i. Gelip çıkartacaklar bizi buradan. Unuttunuz mu Erdem size ne söylemişti?

Bahar&Nazlı : Türk askeri bir süper kahramandır.. Dünyanın öbür ucunda bile yardıma ihtiyacı olan biri olsa, hiç şüphesiz yardımına gider.
Hiç şüphesiz..

Nazlı : Erdem Yarbay, sözünü hep tutar değil mi anne? Geleceğim dediyse, gelir değil mi?

Güler : Gelir kızım. Erdem Yarbay sözünü hep tutar. Geleceğim dediyse de gelir.

Dedi Güler burkça gülümseyerek. Tanırdı kocasını, bilirdi. Gelecekti de bundan emindi..
Onlar konuşuyor biraz olsun rahatlamaya çalışıyorlardı ama silah sesleri gittikçe yükseliyor, bağırışlar, çığlıklar git gide artıyordu. Üç kadının da yürekleri ağızlarında bekliyorlardı..
Kurtulmayı ya da ölmeyi.. Söylemeye dilleri varmasa da üçü de çok iyi biliyordu. Şuan ölüm onlara bir nefes  kadar yakın, yaşamak ise meçhul..