marketten aldığım noodle ile Yu Jin'in evine doğru yürümeye başladım onunla vakit geçirmek güzel di hele dertleşmek en iyisi, onunla 6 yıldır beraber takılıyoruz iki gözündede görme kaybı var 42 yaşında ama bir nevi anneannem gibi , ona yemek yapıyorum , evi topluyorum , tuvalete gitmesine yardım ediyorum , bazen duş aldırıyom ve kıyafetlerini yıkıyorum karşılığında ne alıyorum "hiçbişey" çünkü ben onu seviyorum o benim tonton anneannem gibi onu karşıdan karşıya geçirdiğim günden beri onu ziyarete gelirim çok tatlı bir kadın.
Geldiğimi anladığımda anahtarı çıkarıp eve girdim ve o sesi duydum "soyeon" gülümseyerek içeri girdim 'benim, biraz yemek getirdim' ocağa su koydum kaynaması için, salona doğru ilerledim 'nasılsın' koltukta oturup kedisini seviyordu "iyiyim" bir sorun olduğunu anladım ama üstüne gitmedim, 'hadi yemek yiyelim' yaptığım noodle yemeğe başladık.
evde Yu Jin ile oturuyorduk ben iste defterime şarkı sözü yazıyordum evet hayalim rapper olmak ama asla olamayacağımı biliyorum yinede şarkı sözleri yazıyorum, kapı çaldığın da o tarafa doğru döndüm Ye Jin "sanırsam o geldi" ona doğru döndüm ' birinimi bekliyorduk' derin bir nefes alıp verdi "evet" kafamı kapıdan ayırmadan tekrar sordum 'kimi?" verdiği cevap ile donup kalmıştım 'oğlumu'
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İmagine
Teen Fiction"Eğer ilerde ünlü olursan ismin ' just me' olsun" ona gülerek baktım ' neden' bana iyice yaklaştı "çünkü sadece benim olmani istiyorum soyeon senden hoşlandım" ona şaşırır bir ifade ile baktım ' yoongi beni daha tanımıyorsun bile' "biliyorum...
