salonda yoongi, ben , Yu jin hep beraber oturuyorduk. Yoongi Yu jin'in oğluydu ve doğruyu söylemek gerekirse çok yakışıklıydı. Ortamda garip sessizlik vardı bu sessizliği bozan yoongi oldu "soyeon benimle bir gelir misin?" ona onaylayarak kapının dışına çıktım.
"merhaba yoongi "
'ismini biliyorum zaten '
"anneme baktığın için teşekkür ederim, lütfen bunu al"
bana içi para dolu bir zarf uzattı
'ben bunun için annene bakmadım, ona yardım ettim ve bu parayı kabul edemem'
"tamam keyfin bilir, tekrar anneme baktığın için teşekkürler ama artık bakmana gerek yok ben hallederim"
'sen ne dediğinin farkındamısın acaba ona 6 yıldır ben baktım yeri geldi ailem ile beraber burda yemek yedik, onu bizim aileden gibi gördük ve sen şimdi karşıma geçmiş ; artık bakmana gerek yok diyorsun. '
" daha fazla saçmalama istersen o sadece yaşlı bir kadın ve sende insanlık yapıp ona baktın artık bakmana gerek yok yanında ben varım."
nefesimi dışa vererek konuştum
' tamam,iyi günler.' cevabını beklemeden eve doğru yürümeye başladım. Kafamda birsürü soru vardı ; " Neden 6 yıldır ortalıkta yoktu , Neden geri geldi, benim ona baktığımı zaten daha önceden biliyormuş gibi neden para uzattı" hepsinin cevabını merak ediyorum.
Eve geldiğimde ilk yaptığım odama çıkıp üstümü değistirmek,bir askılı ve bir şort giyip içeri geçtim, Televizyonu açıp bir dizide durdurdum ve koltuğa uzandım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İmagine
Teen Fiction"Eğer ilerde ünlü olursan ismin ' just me' olsun" ona gülerek baktım ' neden' bana iyice yaklaştı "çünkü sadece benim olmani istiyorum soyeon senden hoşlandım" ona şaşırır bir ifade ile baktım ' yoongi beni daha tanımıyorsun bile' "biliyorum...
