Oy kullanmaya gittiğim sabah.
Ama ne sabahtı sayın seyirciler,
okula girdim topuklu ayakkabılı kırmızı rujlu kızlar ellerinde sigara olan genç adamlar ve tuhaf bakışları.
Ya hu kardeşim ben müslümanım olması gerektiği gibiyim asıl tuhaflık siz de gördüğünüz gibi bir mekikten de inmedim, bildiğin otobüs ne bakıyosun öyle.
bak şimdi de "hımm oy kullanıyorsun ama kim sayesinde" adlı bakışları üzerimde (bu onların 8 numaralı bakışları) aman çok meraklıydık birkaç kağıt ve damgaya çok gerekliydi pusula.
hayır seçme ve seçilme hakkını savunurlar bir de seçilen taraf istedikleri çıkmayınca sisteme söverler bunlar.
neyse siyahimonarosa sakin ol geçecek kullan oyunu git diyorum içimden.
oyumu kullandım hafifledim şimdi toz olup evime gideceğim orda Rabbime daha yakınım ve daha güvendeyim bir kemalistin "yobaz bakışı" adlı kurşununa kurban gitme olasılığım yok..
yoldayim..
aman Allahım o da ne ihtiyar kemalist türkan teyze.
evet ihtiyar kemalist. bunların yaş almış hali bir feci oluyor ki sormayın.
bence mustafa kemalin fotoğraflarına bakıp naneli likör içiyor bunlar.
herneyse beni görmemesi için ne yapmalıyım? belkide tanımaz yüzümün yarısı çarşafla kapalı derken annemle muhabbete başlıyor bile;
- aaa adalet bu senin kızın mi
(annem gülümseyip başımı okşayarak)
-evet abla benim kızım ben açığım ama kızım doğru yolda maşallah
+şuraya bak araplar gibi olmuş neden izin verdin buna böyle (iğrenerek bakıyor)
ALLLAAAH KOPTUM O AN!!! aslında sabretmeyi denerim ama herşey üst üste geldi dayanamadım sert ve tok bir ses tonuyla
+Allah sana hidayet versin kadın! dedim
ben böyle söyleyince annem apar topar kadınla sertçe vedalaştı kolumdan tuttu beni. kadın bağırıyor arkamdan "atatürkün çocuğu!"
bak bak nereden vuracağını biliyor batırıyor zehirli iğnesini, ah be ihtiyar!
her neyse şükür geldim evime, açtım balkon penceresini içeri temiz hava girsin bir de kahve yaptım kendime bol köpüklü.
hava güzel
evimdeyim
rabbime yakınım
olanları düşünüyorum ardından gülümseyip fısıldıyorum kendime;
"Allahım seni seviyorum. biliyorsun."
