53 Bölüm Yangın

142 11 0
                                    

Alperen abi beni kucakladığı gibi evime götürmüştü o gece sabaha kadar ağlamaktan gözlerim şişmişti. Abim bu halimi ayrı, saç kessimimi ayrı elbise, ve makyaj için ayrı ayrı azarlamıştı ama hiç halim olmadığı için tek kelime bile edememiştim.

O gecenin ardından tam üç gün geçmişti. Rüzgar'ı o kadar çok merak ediyordum ki gitmek istediğimde Alperen abi buna hiçbir şekilde izin vermemiş ne onun yanına nede şirkete gitmemi istediği için evden çıkmamıştım. Sağ olsun Ada beni yalnız bırakmasada Rüzgar'a ihtiyacım vardı.

Onunda bana beni yanış anlamıştı. Alperen abinin bana sulandığını benimde karşılık verdiğimi düşünmüştü. Kendimi ona nasıl affettirecektim bilmiyorum ama bugün herşeyi pılanlamışlar ve hiçbir şekilde planın ne olduğunu bana anlatmiyorlardı. Abimin plandan haberi olmadığı için Ada onu erkenden iki günlü şehir dışına tatile götürmüştü.

Evde yalnız olduğum için mutfak penceresinde dışarda oynayan çocukları seyrediyorum. Bir korna sesiyle bakışımı arabaya çevirdiğimde. Alperen abi elini camdan sallayarak bana gel işaret yapıyordu. Her ne yapacaklarsa bu gün Rüzgar'ı görecektim. Buna hazır olup olmadığımı biliyorum ama onu çok özlemiştim. Benim hiçbir planım yoktu sadece içimden ne gelmek isterse öyle konuşup, öyle davranacaktım, tabi beni dinlerse.

Paytak adımlarla mutfaktan çıkıp çantamla telefonumu aldığım gibi evden çıktım. Sessizce Alperen abimin yanındaki boşluğa yerleştiğim gibi başımı cama dayayıp boş gözlerle dışarıyı izlemeye başladım.

" Arada sen olmasan o şerefsize hattini öyle bir bildiririm ki. Anasından doğduğuna pişman olurdu" deyince yorgun yüzümü camdan ona çevirdiğimde o da bana bakıyordu.

"Onu çok seviyorum. Ben ona ölürüm biliyormusun" dediğimde
Alperen abi hırsla direksiyona bir yumruk savurdu.

"İşte bu yüzden adama hiç bir şey yapamıyorum elimi kolumu bağlıyorsun. Bu halin beni çok üzüyor sen elimde büyüdün. En az Umut kadar  benimde hiç olmayan kız kardeşimsin"
Deyince gözlerimden bir damla yaş yanağıma düşünce. Başını iki yana sallayıp baş parmağıyla gözyaşımı sildikten sonra.

"Siz bu geceyi bir atlatın. Onu çok güzel bir ders verecem . Kız kardeşimi ağlatmak neymiş görecek o deyüz" deyince

" Güzel geçecek dimi beni affedecek yani? "
Hem arabayı kullanıyor hemde bana laf yetiştiriyordu.

"Hele bir afetmesin" deyince Bu halde bile beni güldürmeyi başarınca o da tebessüm ederek.

"İşte böyle hep gül güzellik "deyip arabayı durdurunca bakışımı ondan alıp etrafa baktığımda Seda ablanın salonunun önündeydik. Bakışımı oradan alıp Alperen abiye çevirdiğimde, bana göz kırparak.

" Hadi inde seni sevgili karımın sihirli ellerine teslim edeyimde. Bakalım seni geceye nasıl bir şey çıkaracak" deyince gözlerim duyduklarım karşısında kocaman oldu. Anlamayarak.

"Nasıl yani" diye sordum

"Şimdilik bende bu konuda seninle hem fikrim çünkü alış veriş yaptıklarında nasıl bir şey olacağını kızlar bana söylemediler akşam hep birlikte göreceğiz . " deyince. Sadece öylece kala kaldım. Alperen abi arabadan inince bende hemen onun arkasından indim. Ben salona girene kadar onlar öpüşüp koklaşıyorlardı.

" Ya aşkım bırak herkesin içinde "diye Alperen abiyi uyarmaya çalışıyordu.

" Bırak kızım ya seni çok özledim. Hem bunlar yabancı mı "

Ben ve çalışan müşterilerin hepsimiz onlara gülüyorduk.
Son anda Seda abla kendini kurtarıp yanıma geldi.

" Hoş geldin tatlın. Sen otur dinlen müşteriler gidince rahat rahat seninle ilgilenirim "Ona başımı olumlu anlamda salladıktan bir köşe bulup oturdum. Seda abla Alperen abiyi kovarak akşam üstü beni almasına  kadar hiç bir şekilde uğramamasını söyledi. Mecburen o da kabul edip son öpücüğünüde alıp öğle çıkmıştı.

Her şeyinle ilkimsin Tamamlandı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin