Öncelikle merhaba. Bu kitabı daha önceden yazmıştım fakat birkaç kişinin eksiklerimi belirtmesiyle beraber tekrardan yazmak istedim. Umarım bu hâli daha güzel olur. İyi okumalar!
Başlangıç tarihleri bu satıra:
———————————————————
Yine bir okul sabahı ve yine bir geç kalmış ben. Dersin başlamasına (benim okuldan uzakta olduğumu katarsak) az bir zaman olduğu için apar topar hazırlanıp evden çıktım. Her gün nasıl geç kaldığımı düşünürken otobüs durağına vardım. İleriden binmem gereken otobüs gelirken adımlarımı hızlandırdım. Tam zamanında diye düşündüm içimden.
Otobüse bindiğimde oturacak yer var mı diye bakmadan direkt direklerden birine yapıştım. Elimi cebime attığımda kulaklığımı evde unuttuğumu fark ettim. Harika. Müziksiz bir yolculuk beni bekliyordu anlaşılan.
İneceğim durağa vardığımda kendimi otobüsün dışına attım. Saatime baktığımda dersin çoktan başladığını gördüm. İlk dersin -kimya- öğretmeni Ebru hocanın beni derse almayacağını bildiğimden kantine doğru adımlamaya başladım. Sabahları iştahım olmadığı için kahvaltı yapmazdım. O yüzden çantamda hep bir bisküvi olurdu. Kantinci abiden de kahvemi alıp bir masaya geçtim. Son zamanlarda okuduğum kitabı çıkarıp okumaya başladım.
Kendimi o kadar kaptırmıştım ki karşı tarafımdaki sandalye çekilince boş bulunup hafifçe sıçradım. Elim kalbimi bulurken karşımdaki kişiye baktım. Gök. Fakat onun neden burda olduğunu anlamamamıştım.
Gök okulun en çok ilgi gören çocuğuydu. Fakat bu onun asla umrunda olmayıp kimseye yüz vermezdi. Aynı dönemde olduğumuz için onu okulun ilk gününden beri tanıyordum. Her zaman soğuk bir çocuktu. Bir tek, tek arkadaşı olan Deniz'e karşı farklıydı. Aralarında oldukça güçlü bir bağ vardı. Aralarındaki dostluk beni her zaman imrendirmişti. Benim tek bir dostum vardı ama o da farklı bir şehirdeydi. Anca yaz tatillerinde görüşebiliyorduk.
Safir mavisi gözlerini bana dikmiş bakıyordu. Ben de ona bakıp 'ne var' dercesine kafamı salladım. Arkasına yaslanıp daha rahat bir pozisyon aldı. Ve ardından "Selam" dedi. Göz devirerek kafamı salladım. Konuşmayacağını anladığımda kitabımı okumaya geri döndüm. Desem yalan söylerim. Kendi kendime düşünmekten odaklanamıyordum.
Neden geldi? Benimle ne işi var? Gözleri neden üzerimde? Bakışları neden bu kadar garip? Gözleri neden bu kadar güzel...?
Son düşündüğümle beraber kendime geldim ve dik dik ona baktığımı fark ettim. Sanki o bana bakmıyor. Rahatsızca yerimde kıpırdandım ve kitabımı yüzümü örtecek şekilde tutmaya başladım.Rahatsızca geçen birkaç dakikanın ardından zil çaldı. Sonunda. Hemen eşyalarımı alıp kantinin çıkışına doğru adımlamaya başladım. Tam kapıdan çıkacakken birisinin adımı seslendiğini duydum. Arkamı döndüğümde Gök bana doğru adımlıyordu. " Akşam bizde yemek yiyeceğiz. Annem sana söylememi istedi. Okul çıkışı seni kapıda beklerim." diyip arkasına döndü. "Beni beklemene gerek yok." desem bile beni umursamadan yürümeye devam etti. Küstah.
Ah Gök'ün komşumuz olduğunu neredeyse unutuyordum. Ailelerimiz haftada en az bir kez beraber yemek yerdi. Oldukça iyi bir arkadaşlıkları vardı. Tabi ben bu yemeklere oldukça az katılırdım. Olabilidiğince bir bahane uydurur gitmezdim. Ama anlaşılan bugün kaçamayacaktım. Yasmin teyze çağırdıysa gitmemezlik yapamazdım.
Dersin başladığını belirten zil çalmıştı. Hoca geldikten sonra derse odaklandım. Tüm günüm böyle geçmişti. Sınıfta arkadaşlık yaptığım yalnızca tek bir kişi vardı. Melike. Onu oldukça fazla seviyordum. Tabi benim için bir Turna olamazdı.
———————————————————
Çıkış zili çaldıktan sonra sınıftan çıktım. Okul kapısının orda beni bekleyen Gök'ü görünce ona doğru yürümeye başladım. Hiç ses etmeden beraber evlerimizin oraya doğru yürümeye başladık. Bizim ev onların evinden bir sokak altta olduğu için ilk bizim eve vardık. Kapıdayken "Sen git. Benim üzerimi değiştirmem gerek." dedim. "Sorun değil içeride beklerim seni." dedikten sonra 'sen bilirsin' dercesine omuz silktim ve kapıyı açtım. İçeri girdikten sonra "İstediğini yap ben hazırlanıp geliyorum." dedim ve odama gittim. Ardından hazırlanmaya başladım.
———————————————————
Evet nasıl buldunuz? Umarım güzel olmuştur. Düşüncelerinizi merakla bekliyorum...
💙💙
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Safir Mavisi
Ficțiune adolescenți0541... : Selam 0541... : Şimdi bu saatte kim bana ne yazıyo diye düşünüyorsun büyük ihtimalle 0541... : Şöyle açıklayayım kendimi 0541... : Öncelikle aynı okuldayız ve sana yazma sebebim ise gözünü açmak diyelim... Genç bir kız ve genç bir oğlanın...