Huwag Ka Nang Magbabalik

Chapter 1: Enchanted

HER POV:

Mag-isa lang ako sa classroom ngayon. Maaga kasi akong pumasok.

Ang tanging ingay na maririnig mo nang umagang iyon sa aming classroom ay ang huni ng mga ibon, kasama ang marahang hangin na nagpapasayaw sa mga dahon sa labas, at ang tunog ng pagpatak ng luha ko sa gitara ko, at ang musikang likha mismo ng mga gitara ko, na kasalukuyang natutuluan na ng dugo dahil sa pagstrum ko sa mga strings nito.

Ngunit patuloy pa rin ako sa pagtugtog. Kasabay ng pagpatak ng luha ko ay ang pagtulo ng mga dugo ko mula sa mga daliri ko. Kasabay ng pagtugtog ko ang pag-awit ko. At kasabay ng lahat ng ito ay ang pag-alala ko sa isang tao mula sa nakaraan ko.

Nagsimula na akong kumanta. At bawat salita mula sa lyrics ng kanta ay tila isang kutsilyo na tumutusok sa puso ko. Sobrang masakit.

[AN: para po di malito, nilagyan ko po ng ASTERISKS yung FLASHBACK MODE ng protagonist ko at yung mga WALA is NARRATION MODE or POV nya na. Yun namang mga QUOTATION MARKS ay para ipakita na kumakanta sya habang nagfaflashback. Okay? Alright :)]

"There I was again tonight, forcing laughter, making smiles, same old tired lonely place."

**Sembreak noon nung nakilala ko sya dahil sa pinsan ko na nag-aaral sa Manila. Magbestfriend sila ng pinsan ko at inaya sya ng pinsan ko na sa probinsya na sila magbakasyon para naman daw new environment at para masubukan nila ang buhay probinsya, malayo sa mapolusyong mundo ng Manila.

** Palibhasa mayaman, pinayagan naman sila ng mga magulang nila.

"Walls of insincerity, shifting eyes and vacancy, vanished when I saw your face."

**Kasalukuyan naman akong nag-eedit noon ng thesis namin sa Research. Sa kaliwang side naman ng study table ko, nakatambak ang paper ng group namin para sa Physics. Habang nag-eedit ako, kinocontact ko ang isa kong kagroup para isend nya sa e-mail ko ang paper namin sa Feasibility Study namin sa Entrepreneurship. Kahit sembreak namin marami pa rin kamin inaasikaso dahil napakahectic ng schedule ng namin at sabay sabay halos ang deadlines ng submission.

** Hindi ako magkandaugaga sa pagmumulti-task nang may pumasok sa kwarto ko. Yung pinsan ko lang pala. Naka messy bun lang ako noon, loose tshirt at leggings. Naka-eye glass din kasi nanlalabo na ang mga mata ko eh.

** Hinatak nya ako palabas ng bahay para kumanta sa kanila. Nagpavideoke sila kasi kadarating lang nila. Pinagpaalam naman nila ako kina Mama.

"All I can is it was enchanting to meet you."

**Sinalubong sya ng isa pang lalaking kasing-edad namin pero di ko kakilala. Napatingin sa gawi ko ang lalaking iyon na tinawag ng pinsan ko na 'bro'

"Your eyes whispered have me met. Across the room your silhoutte starts to make its way to me. The playful conversation starts, counter all the quick remarks like passing notes in secrecy."

**Initroduce kami ng pinsan ko sa isa't isa. Lokong yun. Titigan ba naman ako from head to toe. Nailang ako. Ngumiti naman sya at linapitan ako. Dinaldal nya ako. Dun na kami nagsimulang magkwentuhay. Hindi ko alam na yun na rin pala ang simula ng kwento naming dalawa.

"And it was enchanting to meet you. All i can say is I was enchanted to meet you."

"This night is sparkling. Don't you let it go. I'm wonder struck blushing all the way home. I'll spend forever wondering if you knew. I was enchanted to meet you."

Sa parteng iyon ng kanta napaiyak na naman ako habang patuloy ang pagbalik-alala ko sa mga nangyari.

"The lingering question kept me up. 2 am who do you love, I wonder 'til I'm wide awake. And now I'm pacing back and forth, wishing you were at my door. I'd open up and you would say, 'Hey, it was enchanting to meet you. All I know is I was enchanted to meet you. "