สืบสู้ผี (ภาค 1 -2 )

44 กลายร่าง

พวกเราทั้งหมดยกเว้นไอริณที่ยังนั่งประคองร่างของชายที่ชื่อชัยยา ต่างลุกขึ้นยืนและมองไปที่เจ้าของเสียงที่มีหัวเป็นอสุรกายหรือปืศาจนั้นอย่างแปลกใจไปตามๆกัน

แต่เมื่อผมได้มองเขาอย่างตั้งใจอีกครั้งแล้ว ก็เห็นว่าเขาน่าจะไม่ได้มีหัวเป็นปิศาจหรืออสูรกายไปจริงๆ เพราะเมื่อสังเกตุดูดีๆแล้ว ก็เห็นว่าที่ส่วนหัวของเขานั้นน่าจะเป็นหน้ากากหรือหัวปลอมที่มีเขาสองเขายื่นออกมาซะมากกว่า

มันช่างน่าแปลกจริงๆที่ทำไมเขาถึงสวมสิ่งนั้นไว้บนหัว เพราะลำพังการแต่งกายของเขาก็ดูหลุดโลกราวกับว่าเขาได้หลุดออกมาจากมหาวิหารในดินแดนของอิยิปต์ในสมัยโบราณอย่างไงอย่างงั้น

แต่ที่น่าแปลกสุดๆก็คือทำไมเขาถึงมาปรากฏกายพร้อมๆกับสิงห์ได้ล่ะนี่ ?

"สิงห์... ?" ผมเรียกสิงห์ในร่างนุชที่ยังคงยืนทำหน้าเครียดอยู่ "นาย... นายหายไปไหนมาตั้งพักใหญ่ แล้วนี่นายพาใครมาด้วยงั้นเหรอ ?"

สิงห์ในร่างนุชขยับตัวจะเดินออกมาข้างหน้า แต่แล้วคนลึกลับที่สวมหัวปิศาจนั่นก็กลับยกแขนขึ้นมาขวางหน้าไว้ซะก่อน สิงห์จึงหันไปพูดกับเขาด้วยคำพูดที่ไร้เสียง และก็ไม่น่าเชื่อว่าคนลึกลับนั่นก็ดูเหมือนจะเข้าใจคำพูดของสิงห์ด้วยเช่นกัน

เขาสองคนได้สนทนากันอยู่ไม่กี่ประโยค จากนั้นสิงห์ก็หันหน้ามาหาพวกเรา พร้อมกับพูดกับพวกเราด้วยคำพูดที่ไร้เสียงเช่นกัน

แล้วพี่เมฆก็พยักหน้าสองสามครั้งอย่างเข้าใจคำพูดของสิงห์ ก่อนจะหันมาบอกทางพวกเราว่า

"สิงห์บอกว่า ต้องทิ้งร่างของ... ของคนที่ชื่อชัยยานี้ไว้ตรงนี้ทันที ก่อนที่อะไรๆมันจะสายเกินไปน่ะ..."

ผมกับจันตะลึงกับคำที่พี่เมฆเพิ่งจะได้รับการถ่ายทอดมาจากสิงห์ ส่วนไอริณก็ขมวดคิ้วจนหัวคิ้วแทบจะชนกัน