My Lovely Catboy | taekook

❶

Medyaya moment koydum. İyi okumalar.💜💜

^~^

Yoongi Hyung'a bir kez daha sordum.
" Ne olur catboy alsak? Ben gerçekten çok istiyorum. Lütfen~"

Hiç değişmeyen surat ifadesinden tekrar olumsuz bir yanıt alacağımı anlamıştım. Gıcık ya...

" Bak Jungkook onların bakımı köpekten, kediden daha zor. Sen neden bahsettiğinin farkında mısın? Bildiğin bebek bakacaksın. Üstelik değişik ve bilmediğin özelliklere sahip bir bebek. Ne kadar zor olacağını biliyor musun? Daha geçen gün bakamadığımız için köpeği vermek zorunda kalmıştık. Şimdi de gelmiş Catboy diyorsun bana. Deli misin sen?"

" Unuttun sanırım köpek şu an evimizde mışıl mışıl uyuyor. Köpeği vermedik çünkü ona bakabiliyoruz." dedim son kelimeye baskı yaparak.

"Bakabildiğimiz için değil sen köpeğe kıyamadığın ve bana bakacağına dair söz verdiğin için o köpek şu an evimizde. Ayrıca o köpek evdeyken de eve catboy falan sokmam ben. Bir köpeğe anca bakabiliyorsun. Şimdi de gelmiş catboya da ben bakacağım diyorsun. Daha köpeğe bakarken götün tutuşuyor Catboya baksan alevlenecek herhalde!" dediğinde gülme krizine girmiştim çünkü son cümleleri söylerken ki yüz ifadesi ve ses tonu çok komiğime gitmişti.

Tabii benim güldüğümü görünce zaten çatılı olan kaşlarını daha da çatmış "Çok mu komik bir şey söyledim, neye gülüyorsun küçük götlü?" demişti.

Küçük götlü derken sırıtmaya başlamıştı ve şu anda da gülmemek için kendini tuttuğu o kadar belliydi ki. Kaşlarını çatma sırası bana geçmişti. Onu ikna etmek için şirinlik yaparak kolunun altına girmiştim ve son dediğiyle onu birden ittirip "BEN KÜÇÜK GÖTLÜ FALAN DEĞİLİM!" diye bağırdım. Artık kahkasını saklamıyordu. Utanmasa gözümün önünde gülmekten ölecekti pislik. Utandığı falan da yoktu zaten. Gıcık ya gerçekten çok gıcık!

Benimde bağırmam üzerine daha da rezil olduğumuz kafeden bir hışımla çıktım. Hesabı da ona kitlemiştim. Oh olsun güya Hyung olacak!

Sakinleşebileceğim tek yer olan LAKI yani Lovely Animal KIds mağazasına doğru yürümeye başladım. Gerçekten bir tek orada rahatlıyordum çünkü oradaki Catboylar çok ama çok sevimliydi. Onlarla ilgilenmek, onları sevmek ise beni anlatamayacağım kadar çok ve çabuk sakinleştiriyordu.

Bu yüzden her gün oradaydım. Artık çalışanlar bile bana alışmıştı.

Ezbere olduğum yerleri neredeyse koşmak denecek derece de hızlı yürürken çoktan unutmuştum arkada bıraktığım canım(!) Yoongi Hyungumu.

Mağazaya girdiğimde artık tanıdık olan kasiyere selam verdim. Tam ilerleyecekken
"Jungkook bekle bir saniye." dedi Ji-Eun Noona.

Kasayı başka bir çalışana bırakıp yanıma geldi.
"Sana bir şey göstereceğim bence çok seveceksin. Tabii iki haftadır uğramadığın için yeni görebileceksin." Bu cümleyi söylerken kaşlarını havaya kaldırıp başını hafif sağa eğmişti imalı imalı.

Trip sezdim.

Tamam haklıydı iki haftadır uğramamıştım çünkü Yoongi Hyung, Hoseok Hyung ve Yugyeom beni çıldırtmıştı. Ciddi anlamda çıldırtmışlardı bir ara acaba akıl hastenesine mi yatsam diye düşünmüştüm.

Anlatıyorum hemen Yugyeom, Hoseok Hyungdan hoşlanıyordu ve bunu ona söyleyemiyordu. Bu yüzden her gece bize gelip ağlıyordu ve kesinlikle laftan anlamıyordu. Geceleri beni çıldırtan oydu.

Sabahları Yoongi Hyung tarafından "Al şu iti şurdan!", "Sen bakamıyorsun bu köpeğe", "Nereye işiyeceğini bilmiyor mu bu köpek?", "Babası değil misin öğretsene şuna!", "Bak yatağıma işerse seni döverim!", "Uzak tut şunu benden." gibisinden sevgi sözcükleriyle uyandırılıyordum. Ne kadar güzel değil mi? Sonrasında Yeontan, köpeğim, hyungun yatağına işedi bu yüzden az kalsın Yeontan'ı evden atıyordu. Neymiş bakamıyormuşum. 2 aylık köpeğe "Çişini nereye yapacağını bilmiyor mu bu?" diyordu. DAHA İKİ AYLIK O KÖPEK İKİ NASIL BİLSİN APTAL! Hem ben ona yavaş yavaş öğretiyorum. Bilmeden anlamadan konuştuğu için köpeğim evden atılacak korkusuyla yaşıyorum. Yeontan da evden atılacağım korkusuyla yaşıyor.