(Zawgyi)
မိုးသည္းထန္စြာရြာေသာေန႔တစ္ေန႔~~~
ေက်ာင္းၿပီးတာနဲ႔အိမ္ကိုတန္းျပန္လာခဲ့ေသာ္လည္း လမ္းတစ္ဝက္ေလာက္တြင္မိုးမ်ားသည္းလာသည္မို႔ ထီးကလည္းမပါလာ.
တစ္ကိုယ္လံုးစိုရႊဲစြာျဖင့္ အိမ္သို႔ျပန္လာခဲ့ရေလျခင္းအိမ္သို့အေရာက္တံခါးဝတြင္ေတြ႔လိုက္ရေသာ ေယာက်ာ္းစီးဖိနပ္တစ္စံုအားအလိုမက်စြာ မ်က္ေမွာင္ၾကံဳ႕ၿပီး ၾကည့္လိုက္မိသည္
"ဟိုလူေရာက္လာျပန္ၿပီးလား?"
အခန္းထဲသို႔အျမန္ဝင္ကာ အေပၚထပ္ရိွမိမိအခန္းထဲသို႔ အလ်င္အျမန္ေျပးဝင္မည္လုပ္ေသာ္လည္း
မီးဖိုေခ်ာင္ခန္းကိုအျဖတ္ ေတြ႔လိုက္ရေသာ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ေဒါသမီးတို႔ေတာက္ေလာက္စြာ
လင္ေယာက်ာ္းႀကီးရိွပါလ်က္ႏွင့္ မိမိထက္ငယ္ေသာ.ေယာက်ာ္းသားႏွင့္ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ေနသည္မွာ မလြန္လြန္းဘူးလား
ကိုယ့္ထက္ငယ္ေသာေယာက်ာ္းသားမ်ားႏွင့္ ပလူးပလဲေနသည္မွာလည္း ဤလူႏွင့္ဆိုေလးေယာက္ေျမာက္
အေဝးမွာအလုပ္လုပ္ေနတဲ့Appaကိုမွမေထာက္ သားတစ္ေယာက္လံုးငုပ္တုတ္ရိွေနတာကိုလည္း ေမ့မ်ားေမ့သြားေလသလား
"Omma!"
အသံစူးစူးရဲရဲျဖင့္ေအာ္မိေတာ့ မီးဖိုခန္းထဲမွ လူႏွစ္ေယာက္၏ အၾကည့္မွာ ထင္းခနဲ
ၾကည့္ရတာ သူတို႔ႏွစ္ဦးသာယာေနတာ အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္သြားတဲ့ပံုပါဘဲ Ommaကကြၽန္ေတာ့္ကိုစတင္ေအာ္ေငါက္ပါေတာ့တယ္
"နင္အခန္းထဲဝင္စရာရိွမဝင္ဘဲ ဘာရပ္လုပ္ေနတာလည္း သြားအခန္းထဲဝင္!"
"ဟက္ အခုေျပာရမွာကြၽန္ေတာ္ေနာ္"
"Park Jimin ငါနင့္အေမေနာ္"
"Aww Ommaမွာအေမဆိုတဲ့ စိတ္ေလးေတာ့ရိွသားဘဲ"
"Jimin နင္ကဲဟယ္"
အားျပင္းျပင္း႐ိုက္ခ်က္သည္ Jimin၏ပါးျပင္ေပၚသို႔ ဆတ္ခနဲပင္က်ေရာက္လာ၏.