Emmyth 2: Nandor

Hoofdstuk 18: Giftig verdriet

HOOFDSTUK 18

POV. Airyn
"Fuck! Fuck dit, fuck dat!!" Ik ben er klaar mee! Ik smijt mijn schrift op de grond. Waarom moet huiswerk nou altijd zo moeilijk zijn! Nouja, het moet te doen zijn als je oplet in de les. Maar zo ongeveer 0% van de hele klas doet dat. Iedereen zit altijd te dromen. Pffffff... Er blijft nog maar één ding over, naar Emmyth gaan. Ik weet niet of ze boos op me is, omdat ik de laatste tijd best wel heel veel met Daan uithang... Maar we zijn beste vriendinnen, en ik denk dat ze het zo wel overleeft. Oke, ik ga het haar maar vragen, want als ik nog één keer mijn huiswerk niet heb flipt meneer van den Berg echt. De deur van haar kamer is dicht, maar niet op slot, gelukkig. Ik loop naar binnen en ik zie weer eens een tafereel dat ik niet hoor te zien. "Nee hè!" Roep ik in mezelf. Snel leg ik Emmyth op haar bed. Ik check haar hartslag, oke mooizo, ze leeft nog steeds. Soms weet ik niet hoe die meid het alsmaar overleeft. "Emmyth, EMMYTH!! Halloo! Kan je me horen!?" Langzaam openen haar ogen. "De-de-de cola, er zit iets in, iemand heeft wat in de cola gedaan!" Zegt ze in paniek. "Oke, rustig maar, rustig..." Zeg ik. Ik weet niet wat ik anders moet doen. "Weet je het zeker?" Vraag ik aan haar. "J-ja, stamelt ze."Dan moeten we hem snel weg gooien, voordat iemand anders er ook van drinkt. Kan je opstaan?" Zeg ik snel terwijl ik naar het glas cola loop. "Ja, het gaat wel". Zegt ze en ze loopt achter me aan. Eenmaal beneden, loop ik naar de koelkast en pak ik de cola. "Snel weg ermee" zeg ik en ik gooi de hele fles in de kleine afvalcontainer. "We moeten extra voorzichtig zijn, wat als dit weer gebeurd! Voor het zelfde geld zat er een dodelijk gif in! Zeg ik met een opgeheven stem. Ik wacht op een reactie, maar die komt er niet. Ik draai me om naar Emmyth. Haar ogen staan erg afwezig. Langzaam zakt ze in elkaar...

POV. Fin
Voor de zoveelste keer zit ik in de wachtkamer van het ziekenhuis. Ik weet niet voor hoelang dit nog kan door gaan! Wie weet wat er de volgende keer gebeurd? Misschien komt Nesryn wel met een pistool ofzo! Ze is echt getikt. Ze probeert haar bloedeigen zus te vermoorden! Ik bedoel, wie doet dat nou! Emmyth is vergiftigd. Ze word op dit moment gecontroleerd op ik weet niet hoeveel dingen. Of ze nog kan bewegen, of ze nog kan praten, of ze nog kan ademen! Er komt een zuster naar buiten, ze ziet er aardig uit. "Je kan naar binnen als je wil." Zegt ze met een zachte stem. Ik open de deur. Binnen staat een groot ziekenhuisbed met witte lakens en een geel dekentje aan het voeteneind. Daar ligt ze weer. Met een slangetje door haar neus. Ik kan het bijna niet aanzien. Hoeveel moet ze nog lijden! Het is gewoon niet eerlijk! Ik pak een klapstoel en zet hem neer naast het bed. Langzaam ga ik zitten. Ik staar naar haar. Wat is ze toch mooi. Zelfs met haar haar door de war en een slangetje in haar neus is ze zo verschrikkelijk mooi... Ze opent haar ogen. Ze zijn prachtig groen. Ik ga met mijn hand door haar haar. Langzaam geef ik haar en kusje op haar voorhoofd. Ze glimlacht naar me. "Ik weet niet hoelang ik dit nog kan volhouden..." Zegt ze zachtjes. De glimlach maakt plaats voor een droevig gezicht. Een traan rolt over haar wang en valt op het kussen. "Ik weet niet of ik zo nog wel wil doorgaan... Ik beland telkens weer in het ziekenhuis, omdat mijn gestoorde zus me weer eens heeft vergiftigd, of heeft gehypnotiseerd, zodat ik onder een auto terecht kom... Zou jij zo nog verder willen?"