The Last Song

Chapter 1

Rhian's POV

Umaga nanaman. It's Monday again. And I'm already ready for the First day of class. I have fixed My things things last Night and review my lessons earlier this morning. So naligo na ako,nagbihis at tsaka dinala yung backpack ko at pumunta sa ilalim Para kumain ng agahan. Agad ko namang Nadatnan si Ate na naghahanda ng makakain.

Rhi,puwede mo bang gisingin si Miguel? Please... sabi ni Ate Natalie.

Sure... matipid kong sagot.

And yes...hindi kami kasi okay. Dahil siya na lang palagi ang pinagmamalaki ni mom.. ''Ang Galing talaga ng ate mo! Gumaya ka Kaya sa kanya.'' The words I always here coming From My parents' mouth. I'ts like..I am not enough. Me being myself is No use... They Are telling me to be someone else. But no. I will never be like someone else. I will strive to be the best version of myself. I want to be unique. I want to Have My own identity. I want to build My own character. Because No one could ever play the role of  yourself except for you yourself. So tinawag ko na nga si bunso.

Miguel!! Open the door and wake up! You Have classes today So you must be early!!! Hindi maganda ang malate sa first day of school Miguel! sigaw ko sa kanyang pintuan...

Agad naman niya itong binuksan at nagbati sa akin ng good morning. Well,ayaw niya akong magalit sa kanya...

Fast Forward...

Natapos na kaming kumain Kaya Pumasok na kami sa sasakyan. Si Ate yung nagdadrive. At kami ni Miguel naman ang nakaupo sa likod ng sasakyan. Ilang minuto pa ay nakarating na kami sa school. Bingyan na rin niya kami ng baon.

Rhi,ito...bibigyan kita ng 1,500 pesos. Ikaw na ang bahalang magbudget Para sa inyo ni Miguel. It's good for one week na... Sabi niya..

Okay. I'll manage... Miguel,let's go. sagot ko sa kanya.

Bye Ate Nat! pagpapaalam niya kay Ate...

Okay...bye. cold na sabi ko.

Sige mag-iingat kayo ha? Rhi... may problema ba? May hindi ka ba sinasa... sabi ni ate...

No...There is nothing to talk with. I am fine so please don't worry about me. Kaya ko ang sarili ko. sagot ko naman...

Hindi ko na pinatapos ang sasabihin niya at kinuha ko na ang bag ko at Sabay na kaming umalis Ni Miguel. Naiwan naman siya sa loob at nagpatuloy na sa pagdrive dahil iba ang paaralang pinag-aaralan niya...

End of POV

Timothy's POV

Good morning world!!! Umaga nanaman at gigising na si ako dahil papasok na sa eskuwela. Well sa siyudad na ako mag-aaral dahil grade 11 na raw ako Kaya kailangan daw na mag-aral ako sa isang magandang paaralan. Ready na ako. Kaya naman naligo,nagbihis,at kumain na ako ng agahan. Andun sa ilalim nanay at tatay na naghahanda ng makakain. Masaya naman nila akong binati. Sunod namang bumaba ang mga nakababata kong mga kapatid. Ako kasi ang panganay. Bale apat kami... Dalawang lalaki at dalawang babae.

Naku kuya! Mukhang bihis na bihis ah! Sa paaralan ka lang naman pupunta Eh Bakit nakagel yang buhok mo? Bakit? May popormahan ka nanaman ba? Sabi ni Alex...Hays...yang kapatid ko talaga...kahit kailan...

Ano ka ba? Siyempre Para maganda yung impression sa akin ng teachers and classmates ko noh...  Palusot ko...

Kuya... Classmates and teachers or mga magagandang chicks? hahahhaha! Hay naku Dexter!! Lagot ka sa akin eh... Lagi mo na lang ako binubuking!

Naku Naku Ano ka ba bunso! Pabayaan niyo na yang Kuya niyo... Baka tumandang binata Yan kapag Hindi poporma... Sabi ni nanay... Hay Naku nay...dumagdag ka pa eh...