Het lopen naar het einde van de weg duurde te lang. Ik keek naar mijn schoenen terwijl ik liep. Ze waren bijna helemaal kapot. 'Ik heb nieuwe nodig', dacht ik. Toen ik in gedachte was met welke schoenen ik zou kunnen kopen, was ik al bij de ingang van de school.
Het was mega. De school was helemaal opgefleurd met versieringen voor het nieuwe school jaar. De school was compleet van steen, met wat planten en mos hier en daar. Ik liep naar binnen, binnen het gebouw was het ook mega. De binnenkant van het gebouw was donker, maar het was een warm soort donker. Ik keek op het papiertje waar mijn naam en klas op stond. Daarin stond ook waar de nieuwe leerlingen moesten verzamelen. Ik dacht met een geïrriteerde blik op mijn gezicht: 'de aula, natuurlijk'. Ik liep zoekend naar de aula. Toen ik het gevonden had ging mijn blik af naar alle stoelen die klaar waren gezet. Op het papiertje stond ook een nummer van de stoel waar je op moest zitten. '12, helemaal vooraan dus', dacht ik terwijl ik zuchtte. Toen ik was gearriveerd bij mijn stoel zat er een jongen naast mij. Ik ging zitten zonder oog contact te maken, blijkbaar zag hij niet dat dat met opzet was en begon een gesprek. "Hai, ik ben Tom, ben jij ook nieuw?", zei hij terwijl hij z'n hand uitstak. Ik keek op en ik zag dat hij een erg vrolijke uitstraling had. Ik schudde met kleine tegenzin zijn hand. "Ja, ik ben nieuw, ben jij ook een eerste jaar?", zei ik in een redelijk monotone stem zodat misschien interesse zou laten vallen. Missie gefaald, hij werd alleen maar vrolijker en je zag aan zijn gezicht dat hij het liefst dag en nacht wilde kletsen. "Jazeker! Ik ben erg nerveus, maar ik heb er zoveel zin in. Vooral het kies gedeelde, daar ben ik echt benieuwd naar. Het is toch wel bijzon-", 'bla, bla, bla, bla, hoelang wil je nog blijven praten. Straks bijt je nog in je tong', dacht ik terwijl ik mn blik afwende van de veelste vrolijke jongen. Ik keek rond terwijl ik korte antwoorden gaf aan de 'je praat te veel' jongen. De zaal was al helemaal gevuld met jongens en meiden van mijn leeftijd. Een man rond de 70 liep het podium op, compleet in pak. Het gekletst dat de aula vulde viel weg. "Goedemorgen studenten! Vanaf vandaag begint het nieuwe schooljaar weer. Natuurlijk wil ik als eerst alle nieuwe studenten verwelkomen en ik wens jullie veel geluk op jullie nieuwe school." Hij klonk redelijk oud en moe, maar hij was wel erg enthousiast. Naast hem op het podium stonden meer mensen, ik neem aan leraren. Maar er stonden ook leerlingen bij, een jongen en een meisje, waarschijnlijk van de leerlingenraad. De oude man ging weer verder: "Ik ben de directeur van deze school, Mr. Aren. Ik zie er misschien oud uit, maar ik heb nog genoeg energie om deze school goed te onderhouden! Ik hoop dat jullie me vertrouwen om nog zo veel mogelijk jaren op deze school te leiden." Een paar leraren moesten verdrietig glimlachen. Ik had me bedacht dat ze misschien al een tijdje met Mr. Aren werken en erg gehecht aan elkaar zouden zijn. Ik zag in mn ooghoek Tom naar me kijken. Eerst keek ik niet om, maar toen hij me aanstootte keek ik toch maar om. "Weetje dat Mr. Aren al bijna 40 jaar de directeur is van deze school! Ik vind dat toch wel echt verbazend met zo'n gevaarlijke school. Hij zou dan wel erg slim en goed zijn, anders had hij het nooit overleefd." Tom had wel gelijk met dat het verbazend was, 40 jaar lang directeur zijn van het Puppet College is niet een makkelijke taak. Mijn opa vertelde mij altijd vroeger hoe spannend het was op het Puppet College te studeren. Op dit college leer je hoe je met sockpuppets moet omgaan en hoe je ermee kan vechten. In het begin van het jaar word je uitgekozen door een sockpuppet en krijg je een band die je voor het rest van het leven meedraagt. Mijn opa had er geen meer, zijn sockpuppet was dood gegaan in een van de grootste oorlogen van de wereld. War Hell. Die oorlog was puur hel vertelde opa, zoals de naam al aangaf. Grootste gedeelde van de wereld was verloren. De mensen die het hadden overleefd zijn allemaal naar Europa gekomen. Europa had de minste schade en was vredig. De rest van de wereld is compleet verlaten op de Runners na.
Runners zijn mensen die geen plek in de wereld hebben, dus blijven ze alleen, aan de andere kant van de wereld. Runners hebben geen sockpuppet en in deze samenleving word je dan uitgekotst door heel de wereld. Opa heeft de oorlog overleefd, maar heeft zijn sockpuppet dus wel helaas verloren. Puppet College is waar je voor het eerst band met je sockpuppet, leert over ze en vecht met ze. Dit college leid je op tot de beste SP, SockpuppetPro. Als je een SP bent dan kan je in het leger, waar de beste van de beste SP's zitten. In het leger vecht je tegen de PR, Puppet Rebellion. Zij begonnen de eerste oorlog. PR zijn mensen die het niet eens zijn met de samenleving en willen eigenlijk gewoon onrust zaaien. Ze hadden in de oorlog een leider, Richard Crow. Sommige zeggen dat hij is gesneuveld in de oorlog, maar sommige zeggen dat hij is ontsnapt uit de handen van de SP's.
JE LEEST
Puppet
Adventurea boy who jumps deep in the hell hole of the sockpuppet world ps. dit was een joke tussen mij en een vriend om verveling tegen te gaan deze zomer dus neem dit niet serieus pls (ik dacht is fun om het op wattpad te zetten) credit naar mieshB voor de...