Revenge

02

Een heel fijn weekend alvast! En ga lekker genieten van het mooie weer morgen! X

Hoofdstuk 2

'Ik ga je zo erg missen, Mi,' zei Frenkie, terwijl hij mij in zijn armen sloot. We stonden op Barcelona AirPort. Over twee uur zou ik terugvliegen richting Amsterdam.

'Ik jou ook, Frenk,' ik moest moeite doen om mijn tranen in bedwang te houden, maar het lukte me niet.

'Hé, niet huilen,' Frenkie veegde de tranen onder mijn ogen weg, 'ik kom heel snel weer naar Amsterdam. En we gaan vaak FaceTimen. Beloofd?'

Ik wist dat het zeker een maand kon gaan duren voordat ik Frenkie weer zou zien.

'Beloofd.'

'Kom hier,' glimlachte Mikky.

'Ik ga jou ook missen, Mik,' meende ik.

Mikky glimlachte: 'Maar gelukkig zien we elkaar eind deze week, dus lang hoef je mij niet te missen, Mi.'

Ik lachte door mijn tranen heen.

'Maar het positieve is wel dat je Carel zo weer ziet,' zei Frenkie.

'Jullie zullen elkaar wel gemist hebben na elkaar zo lang niet gezien te hebben.' Frenkie wiebelde met zijn wenkbrauwen.

Ik schoot in de lach en gaf hem een duwtje. 'Dat zijn jouw zaken niet, Frenk.'

'Gelukkig niet nee,' gniffelde hij. 'Gelukkig heeft Carel nog niet daarover met mij gesproken en ik moet zeggen dat ik het liever ook zo houd. Dat soort dingen wil ik echt niet weten over mijn zusje.'

Ik grinnikte.

Na een laatste knuffel was echt tijd om afscheid te nemen en nadat ik door de douane was, ging ik zitten in de wachtruimte voor het vliegtuig.

Ik opende mijn telefoon en ik zag een berichtje van Carel. Hij zou me komen ophalen van Schiphol, wat ik ontzettend lief vond.

Carel Eiting:
Tot zo! Ik kan niet wachten om je te zien! X

Mia de Jong:
Ik kan ook niet wachten om jou weer te zien! Tot over een paar uurtjes! <3

Ondanks dat we nog niet officieel samen waren, voelde het zeker wel zo.

-

'Mia!' hoorde ik zijn stem, maar mijn ogen konden hem niet vinden. Ik was zojuist geland.

'Hey, achter je,' gniffelde Carel. Ik draaide me om en viel hem in de armen.

'Ik heb je zo gemist, Mi,' fluisterde hij in mijn oor, terwijl zijn armen om mijn middel lagen.

'Ik jou ook,' zei ik en ik probeerde zijn grip op mij wat te verminderen, zodat ik een kus op Carels lippen kon planten.

'Je bent nog bruiner dan op de foto's,' lachte hij en tikte met zijn vinger op het puntje van mijn neus.

Ik gniffelde. 'Barca heeft me goed gedaan.'

'Ga je mee naar mijn appartement?' vroeg Carel en hij nam de hendel van mijn koffer van mij over.

Ik knikte instemmend en ik pakte zijn hand vast terwijl we richting de parkeerplaats van Schiphol liepen.

We hadden elkaar al bijna drie weken niet meer gezien en dat betekende dat we een hoop in te halen hadden.

Na een lange zoektocht naar Carels auto – hij wist 'ongeveer' waar zijn auto stond – kon de reis naar zijn appartement beginnen.