Sen yoksun artık anne.
Güneş doğmuyor gökyüzüne.
Bir bahar esintisi yüzümü okşuyor sensizliğin ekseninde.
Gülemiyorum eskisi gibi cennet denilen cehennemde.
Bir güneş daha doğuyor Anne.
Babam uyanmıyor sessizlikte.
Canım dediğim eller uzanmıyor benliğime.
Mezarına bir buket çiçek daha getiriyorum anne.
Yüzünü okşar gibi okşuyorum mezar taşını artık.
Sen bir gün çıkıp gelirsin diye,bekliyorum anne.
Bilmiyorum hergün bekliyorum,yemeğe çağırısın diye.
Olmuyor artık anne,Anla!!!
Hergün ölüyorum sensizlikte.
Bir kış sabahı babam cam kenarında bekliyor anne.
Umutlar tükeniyor ;
Bir melek yaklaşıyor sanki gözlerime.
Gece rüyalarımın sahbisin anne.
Korkuyorum ; benden bıkıp gelmiyeceksin diye.
Bir bulut yaklaşıyor gökyüzünden anne.
Yağan yağmurlar okşuyor,görünmeyen sensizlikte.
Bir çiçek daha açıyor mezarının üzerinde.
Güller,Papatyalar getirsemde nafile.
Gülemiyorum artık anla anne.
Topraklarını avuçladıkça içim acıyor.
