Οι μέρες πέρασαν πιο γρήγορα από ότι περίμενα και η μέρα του γάμου δεν άργησε να έρθει. Με την Κατερίνα είχαμε περάσει τις ημέρες μας χωριστά, ειδικά την ημέρα του μπάτσελορ το οποίο γιόρτασε με τις φίλες της σε κάποιο κλαμπ. Μετά τα λόγια της Ελευθερίας άλλαξα τρόπο σκέψης και υποχώρησα από το σχέδιο μας να σταματήσουμε αυτή την τελετή. Έπρεπε να αναλάβω ευθύνη των πράξεων μου εφόσον εξαρχής ήμουν αυτός ο οποίος την ζήτησε σε γάμο.
Έστρωσα το σακάκι μου και έμεινα να θαυμάζω την αντανάκλαση μου στο μεγάλο καθρέφτη του πατρικού μου. Το κοστούμι μου είχε μια απόχρωση σκούρου μπλε ενώ στο γιακά του υπήρχε καρφιτσωμένο ένα ροζ τριαντάφυλλο, σαν αυτά της ανθοδέσμης. Ένιωσα ένα χέρι να ακουμπάει το ωμο μου και γυρνώντας προς τα πίσω βρήκα την μητέρα μου να κοντοστέκεται με δάκρυα στο πρόσωπο της.
«Ο Θωμάς θα ήταν πολύ περήφανος για εσένα» σχολίασε
«Το ξέρω»
«Μπορεί να μην είναι εδώ μαζί μας πια αλλά σίγουρα θα σε θαυμάζει από εκεί πάνω και θα σκέφτεται ότι έστω και με διαφορετικό κουμπάρο θα σε δει να ανεβαίνεις τα σκαλιά της εκκλησίας»
Το γέλιο του ήχησε σε όλο το σπίτι καθώς το κλασικό τραγούδι γάμου έπαιζε στα ηχεία του ραδιοφώνου. Τα ξανθά του μαλλιά ήταν ανακατεμένα από το ξέφρενο χορό που είχε ρίξει ενώ τα γαλανά του μάτια έλαμπαν από ευτυχία.
«Όταν σε παντρέψω αυτό το τραγούδι θα βάζω συνέχεια να παίζει στις ετοιμασίες» είπε
«Έλα ρε Μάκη άσε τις χαζομάρες, εγώ δεν σκοπεύω να παντρευτώ»
«Και όμως θα το κάνεις, μην σου πω και νωρίτερα από εμένα. Και εγώ θα είμαι ο κουμπάρος σου και θα σου λέω πως στα'λεγα»
«Ναι καλά, σιγά μην βρεθεί καμία να μου βάλει την κουλούρα»
«Μην το κοροϊδεύεις, γιατί θα βρεθεί καμία καπάτσα και τότε..»
«Και τότε τι;»
«Την έκατσες»
Ένα δάκρυ κύλησε στο μάγουλο μου καθώς η εικόνα και τα λόγια του πλημμύρισαν στο μυαλό μου. Με μια κίνηση το σκούπισα με την άκρη του μανικιού μου και πήρα το μπουκέτο στα χέρια μου. Ο Άρης με τον Αντρέα στέκονταν δίπλα από την πόρτα ντυμένοι με λευκό παντελόνι και πουκάμισα ενώ ο Χρήστος περίμενε κάτω στο αμάξι. Πήρα μια βαθειά ανάσα και τους πλησίασα, κάνοντας τους μια αγκαλιά.
CZYTASZ
Το κορίτσι που αγάπησα
RomansΔεύτερο βιβλιο. «Αλέξη;» Μια γνώριμη φωνή με σταμάτησε στην μέση του δρόμου. Μια φωνή που είχα χρόνια να ακούσω και δεν ήξερα αν ηταν αλήθεια ή απλά η ζωηρή φαντασία μου. Η καρδιά μου σφίχτηκε σαν άκουσα την γλυκιά μελωδία της χροιάς της. Δεν μπορ...
