Okulda ki Çete 2

8.Bölüm/Tehlike

Küçük bir aradan sonra tam gaz devam inşallah:)

BerraNurGll 'nün 'keşke beni sevseydin' adlı dehşet bir hikayeye sahip textingine göz atın derimm. Okurken nefesim kesiliyor🙊🙈

Olmasını istedikleriniz varsa yazın gelsinn;)

Selim, İrem ve Ceren olaya el attı. Selim direkt Berkaya yardım etmeye başladı ve çocuğu beraber dövmeye başladılar. Rüzgar ise kendini kaçıran çocuktan hırsını alamıyordu.

"Nerede lan Merve?" Yakasına yapıştığım çocuğa bir daha kafayı gömmemle bayılmıştı.

"Mert durun!" Rüyanın sesiyle durdum. Elif, Sevgi ve Rüya koşarak yanımıza geldiler. "Rüya içeri girmeyin demiştim." Kolumu tuttu. "Mervenin yerini böyle öğrenemeyiz biliyorsun değil mi?"

Rüzgar bir yumruk daha atıp Rüyaya döndü. "Şerefsizlere, şerefsiz davranacaksın." Ceren ve İrem iki kızı da yerlerde sürükledikten sonra durdu. Selimde yanlarına geçmişti.

Deponun kapısından Bahar abla girdi. "Abla dikkat et." Diye bağırdı Rüya. Bahar abla hemen yanımıza geldi.

"Ya ne yaptınız siz?" Herkes durdu. "Selim." Herkes ruhsuzlara baktı. İşler iyice karışmıştı.
                ********************
Ertesi gün

Nasıl geçmişti koskocaman gece? Gözümüze zerre uyku girmemişti. Sabahın ilk ışıkları sokağa vuruyordu.

Bütün geceyi mekanda geçirmiştik. Gittiğimiz depoda kavgadan sonra birşey bulamamıştık. Ne Merve vardı ne de kaçıran çocuk. Depoyu basan biz olduğumuz içinde ihbar edilmeden çıkmak zorunda kaldık çünkü elimizde kansızlara ait kanıt yoktu.

"Korkuyordur şimdi, ne durumdadır kim bilir? Hatta belki de ağlıyordur. Üşümüştürde." Gözlerinden boncuk boncuk yaşlar akıyordu Rüzgarın.

"Merak etme bulacağız. Berkay deponun yakınlarında takipte. Haber edecek. Bugün ben alırım nöbeti." Rüzgar sırtımı sıvazladı. "İyiki varsınız."

Karşımda duran ruhsuzlara baktım. Gece olası bir durum için mekanda bizimle kaldılar.

"Siz artık birleştiniz mi?" Diye sordu Rüya. "Hayır, sadece Selim, Bahar abladan olayı duymuş. Buraya geldik ama size yetişemedik. Bizde depoya geldik." Dedi Ceren.

"Ben Sivasta okuyorum." Diyerek cümlesini tamamladı. "Bende burada polis olmak için çalışıyorum. Yani dediğiniz gibi ruhsuzları yendiniz." Dedi İrem ve kalktı. "Bizden bu kadar. Bizi gördün işte Selim. Hatta öyle bir zamanda görmeye karar verdinki yaşayan ölüleri bile gördük." Cerenle beraber bize baktılar.

"Geçmiş olsun."

Gitmişlerdi.

"Evet birkez daha bittik." Dedi Selim. Gözleri hafif doluydu. Özlediği belliydi.

"Kaan kaçmış. Talhayı arayıp tehdit etmiş."

Elifin lafıyla ağzım istemsizce açılmıştı. Yüzüme tokat gibi indi. Bütün gözler Selime çevrildi.

"Duydum. Maalesef beni de aradı ve başına gelenlerden sorumlu olduğum için tehdit savurdu." İçimi çektim şu an gereksiz Kaanın konusunu dinleyemeyecektim.

"Ben gidiyorum. Önce lokantadan izin alacağım sonrada şu kansızları araştıracağım." Dedim. "Mert ben izin alamıyorum akşam cafede olmak zorundayım." Oflamıştım.

Rüyaya birşey olmasından korkuyordum. Orada çalışması hiç içime sinmiyordu, başına birşey gelecekmiş gibi hissediyordum.

"Ben ayarlamaya çalışacağım. Sen merak etme." Yanağına bir öpücük kondurdum ve çıktım.
                 ******************
Mervenin ağzından