Mahal ko siya noon, hanggang ngayon

writter

Masaya kami sa loob nang 4 na taon.

Masayang hinaharap lahat ng pag-subok na dumarating sa aming ralasyon. Marami mang pag kakataon na di kami mag kaintindihan di naming yon ginagawang rason upang mag hiwalay.

 

Maraming nag sasabi na swerti daw niya sa akin, pero mas ma sasabi ko na mas ma swerti ako ng makilala ko saiya, noon hanggang ngayon.

 

High school palang kami alam ko nana mahal ko siya,

Kahit masakit makitang Masaya siya sa piling nang iba, kaya mas pinili ko nalng na maging kaibigan siya, yong tipong kaibigan na may tinatagong nararamdaman.

 

Alam ko at alam din niyang di lahat nang nagging nobya niya ay mahal niya. Di ko naman maipagkakait na gwapo siya, kaya ganun nalang kong lapitin siya.

 

Marami akong alam tungkol sa kanya, di ko alam kong bakit sinasabi niya sa akin ang mga bagay na alam ko para sa akin masakit marinig mula sa taong mahal mo.

 

Ang masakit na parti nang pagiging magkaibigan naming ay yong sinabi niya sa akin na may na buntisan siya. J para akung tanga na gusto kong umiyak sa narinig ko mula mismo sa labi niya, pero sino ba naman ako para ma galit sa kanya, e alam ko naman na hanggang kaibigan lng ako, kaibigan lng ako nga taong mahal ko, alam ko naman kong anu yong ugali niya, simula kasi nong nag hiwalay sila nong first love niya malaking pagbabago ang nakita ko sa kanya. Masaya na akong Makita siya sa piling ng taong mahal niya, kahit masakit, kahit alam kong kaibigan lng ang tingin niya sa akin mula noon hanggang ngayon.

 

Natapos na ang pasukan ngunit Masaya parin akong Makita saiya sa aming bayan kahit paminsan minsan.

Laking gulat ko nang malaman kong di natuloy yong pagbubuntis nong babaeng na buntisan niya, kala ko pa naman mamahalin na niya yon dahil may nang yari na sa kanila. Pero sabi nga nila maraming namamatay sa maling akala.

 

Di ko namalayan ang panahon at nagging kami rin, alam ko masiyado na akung disperada na kahit alam kong masasaktan lang ako sa piling niya. Alam ko rin na di totoo yong pang liligaw niya sa akin, pero para sa akin tinotoo ko parin. Mahal ko siya, mahal na mahal. Mahal ko siya ngunit wala siya sa aking tabi. Wala yong taong sinasabi kong mahal ko, nasa piling siya nang taong mas mahal niya, sa first love niya. Di ko alam pero tanggap ko sa mas sasaya siya sa piling nga taong yon kahit masakit L . sa subrang sakit humantong ako sa pag-iisip na magpa buntis sa kanya pero J imposible, di naman ganun ka dali yon eh. Tinanggap ko ang lahat, wala akong magagawa, puso ko ang may gustong wag siyang kalimotan o iwan kahit wala naman siya sa aking tabi.

 

Buwan ang nag daan di ko na namalayan na paminsan-minsan nalang pala kong mag text yong taong mahal ko. Pero Masaya parin ako kahit paminsan-minsan lng. Tuwing nag tetext siya sa akin nag rereply ako agad kahit alam ko na oras ang aabutin bago siya mag reply ulit sa akin, minsan di nanga nag rereply.

 

Kahit minsan di ako nag mahal nang iba, crush oo marami. Si naman siguro maiiwasan yon.

 

Araw at buwan muli akong nag hintay sa text at tawag niya, hanggang isang araw may nag message sa facebook ko laking tuwa ko nang malamang siya yun. Akala ko nga wala na kami nong mga panahong yon. Nag kwentohan at nag kamustahan kaming dalawa, nang araw palang yon nan dun na siya sa cebu, na aksedinte daw kasi yong kuya niya. Hinge ng number at begla nlng na wala siya sa chat box online koL. Ang sakit naman di man lang siya nag paalam sa akin.