Natasha siedziała przy wielkim oknie w Avengers Tower ze spokojem wpatrując się w rozgwieżdżone w niebo. Wiedziała, że chwile jak te nie potrwają długo. Była pewna, że niedługo będą musieli stanąć do walki z Thanosem w obronie świata. To była tylko kwestia czasu. Taką mieli pracę. Musieli wypełnić ich misję.
Bała się. Gdzieś z tyłu głowy miała myśl, że może już nie zobaczyć swoich bliskich. Jednak była silna. Nie dopuszczała do siebie myśli, że może zginąć. Wierzyła w to, że będą walczyć razem i wygrają. Miała nadzieję, że do domu wrócą cali i zdrowi, a przede wszystkim razem.
Natasha wiedziała, że Avengers jej potrzebują. Ona również ich potrzebowała. Nie mogła ich zostawić. Na pewno nie w tym momencie. Musi stawić czoła swoim słabościom i pokazać, że jest gotowa. Razem z Avengers musi pokonać zło. To jest ich zadanie i muszą je wykonać.
Nie mogła ich zawieść. Cokolwiek by to było, zrobiłaby to, żeby chronić przyjaciół. Byli dla niej najważniejsi, byli dla niej rodziną. Mogłaby się nawet poświęcić, aby uratować ich i resztę Wszechświata. Dla nich mogłaby zrobić wszystko.
Razem z Clintem musiała polecieć na Vormir by zdobyć Kamień Duszy. Łatwe zadanie, wystarczy tylko zdobyć Kamień. Jednak Natasha czuła gulę w gardle gdy o tym myślała. Spodziewała się najgorszego. Nie chciała o tym myśleć. Próbowała odpędzić od siebie wszystkie złe myśli i skupić się na wyznaczonym zadaniu.
Gdy wylądowali Natasha poczuła dziwny ucisk w żołądku. Jej serce zabiło mocniej. Co jeśli już nigdy nie wróci na Ziemię? Co jeśli już nigdy nie zobaczy przyjaciół? Muszą wrócić stąd cali, nie może być inaczej.
Jej najgorsze przypuszczenia okazały się prawdą. Jedna osoba musi się poświęcić, by druga mogła wrócić na Ziemię z Kamieniem Duszy. Natasha nie mogła pozwolić na to, żeby to był Clint. On miał rodzinę. Ona w zasadzie też miała, chociaż to nie była taka sama rodzina, jaką posiadał Barton. Nie mogła mieć na sumieniu swojego przyjaciela. Pomógł jej przejść na dobrą drogę i dołączyć do T.A.R.C.Z.Y., to w pewnym sensie dzięki niemu ma rodzinę, którą tak kocha.
Wisieli nad przepaścią. Natasha mocno trzymała się ręki Clinta. Musiała powstrzymać go przed skokiem. Czuła jak jej ręka drętwieje. Jak się nie puści, spadną oboje. Clint próbował ją powstrzymać przed skokiem, jednak ona go nie słuchała. To zadanie należy do niej. Ostatni raz musi pokazać, że nigdy ich nie zawiedzie. Odepchnęła się jedną nogą od skały i puściła rękę Clinta. Z jego gardła wydobył się krzyk, lecz ona już go nie słyszała.
Poczuła chwilowy ból po zetknięciu się z kamieniem, a następnie pustkę. Kiedy spadała myślała o tym czy uda im się pokonać Thanosa. Nie mogła być niestety z nimi, wykonała już to co do niej należało. Jednak kiedyś się spotkają i Natasha dowie się czy udało im się zwyciężyć. Nie chciała tyle czekać, chciała dowiedzieć się tego jak najszybciej. Nie udało się jej nawet pożegnać. Chciała po prostu przeprosić i podziękować za wszystko.
A / N edit ktorys tam nwm... pisalm to prawie 2 lata temu prosze sie nie smiac btw dzk za mile kom :) <3
