"Φύγε"
"Οχι"
"Σου είπα να φύγεις δεν καταλαβαίνεις??"
"Όχι δεν καταλαβαίνω. Και γιατί δεν μου εξηγείς για πιο λόγο με έδιωξες?"
"Επειδή έτσι γουστάρω. Φύγε τώρα"
"ΟΧΙΙ"
"Οκ" Είπε και έκλεισε την πόρτα
"ΆΝΟΙΞΕ"
....
Τίποτα
"Σε παρακαλώ" Παρακάλεσα και η φωνή μου άρχισε να τρέμει
" Είναι βράδυ και φοβάμαι... Σε παρακαλώ " Συνέχισα και χτύπησα απαλά την πόρτα
" Πφφ γιατί δεν φεύγεις επιτέλους? "Αναφώνησε κουρασμένη και άνοιξε ξανά την πόρτα
"Άσε με να περάσω για λίγο" Της πρότεινα και αυτή με κοίταξε σιωπηλή
"Να πάρω τα πράγματα μου τουλάχιστον " Είπα και φάνηκε να πείστηκε
"Καλά σου δίνω πέντε λεπτά" Είπε και αφήνοντας την πόρτα ανοικτή πίσω της, κατευθύνθηκε στην κουζίνα
Amelias pov
Πήγα να ανοίξω το ψυγείο για να πιάσω λίγο κρύο νερό να πιω. Άλλωστε αύριο το ξημερώματα φεύγω. Και ο kristof δεν βοηθούσε καθόλου την κατάσταση με το να βρίσκετε στον ιδιοτικο μου χώρο πλέον.
Έμεινα ακίνητη.... Ξαφνιάστηκα.... Πάγωσα....
Και τα αναπάντητα ερωτήματα έκαναν την εμφάνιση τους
Γιατί??. Γιατί βρίσκετε εδώ?.
Γιατί με χαϊδεύει στην πλάτη??
"Ανατριχιάζεις" Ανακοίνωσε και συνέχισε να με χαϊδεύει
"Τι θες Kristof επιτέλους. Μου είπες πως θα μπεις μόνο και μόνο για τα πράγματα σου ??"
"Να απλά..." Προσπάθησε να πει,αλλα κοκκίνισε ξανά
"Σταμάτα να κοκ.." Πήγα να πω αλλά όχι
Όχι δεν περίμενα ότι θα το κάνει
Δεν περίμενα ότι θα με φιλήσει
Προσπαθεί... Προσπαθεί να μάθει, προσπαθεί να με πείσει
Αλλά αυτό δεν είναι για εμένα. Εγώ είμαι η ανόητη που δέχτηκα να το βοηθήσω χωρίς κανένα απολύτως λόγο
Τα χίλια του απαλά σαν βελούδο κολλημένα πάνω στα δικά μου χωρίς κάποια ιδιαίτερη κίνηση.
Και όμως...
Και όμως το λατρεβα να ακούω την καρδιά του να χτυπάει έτσι.
أنت تقرأ
The Little Boy
خيال (فانتازيا)"Θε.. Θέλω να με βοηθήσει..ς να γι.. γίνω άντρας" "Ωω πόσο μου την σπάει όταν τραυλίζεις" Είπα και συνέχισα να παίζω με τα μαλλιά μου " " Σε πα.. Παρακαλώ "Είπε και έκανε αυτήν την γνωστή χειρονομία που κάνουν τα παιδάκια για να πείσουν τους γονείς...
