Amethyst's
Buong tapang 'kong nilingon si Taehyung. Kahit na ayaw ng puso't katawan 'kong makita ang mukha niya dahil sa nalaman niya, bilang kaibigan.. ginawa 'kong lumingon sa kanya.
Hindi ko mawari kung anong emosyon ang pinipinta ng mukha niya pero matinding lungkot ang nararamdaman ko mula sakanya. Sinubukan ko siyang lapitan. "T-Taehyung, let's sit down first." Pero hinampas niya lang ang kamay ko at umatras sya palayo sa akin.
"She's already pregnant? T-That fucking guy got her pregnant?!"
Nag-bago ang tingin niya sa akin at parang ang sinabi niya noong isang buwan na nakalipas ay nasa imahinasyon ko lang. Nangingibabaw nanaman si Megan sakanya.
"Taehyung, kumalma ka muna ple—"
"How can I remain calm when the love of my life is already starting a family with another guy?!"
The fact na in-address niyang love of his life si Megan slapped me hard. Ano nalang pala ako sakanya kung ganon— A friend? No that's too much. Sila Jungkook iyon.
I'm just a fucking acquaintance to him.
"Are you stupid? She married the guy! She's his husband, of course they will start a family, tanga ka ba?!" Anger suddenly rushed in me and I can't afford na mabale-wala ang efforts ko up until now. I dragged him para mapa-upo siya. He needs to calm down!
"If it's Megan then yes, I'm damn stupid! Now, let go of me!"
Ganon nalang ang gulat ko nang tulakin niya ako. Tumama ang likod ko sa coffee table at sa sobrang sakit nawalan na ako ng lakas na sumigaw. Hindi ko alam kung anong gagawin ko. It hurt so bad and I needed Taehyung to help me. Pero nakita ko lang syang nag-lakad palabas nang hindi manlang ako tinignan. Hindi manlang niya tinignan kung saan ako tumama. Hindi manlang niya tinanong kung okay ako.
He just left me in pain.
.
Zoe's
Katatapos ko lang linisin ang unit ko dahil biglang nag-text sa akin si Aisla na gusto niyang manood ng movie. Sa una ayaw ko dahil busy ako sa pag edit ng photos pero sabi niya nami-miss niya na daw ako dahil puro nalang daw si Amethyst ang kasama ko.
Syempre pumayag ako. Alangan naman hindi eh sobra na syang napagiwanan sa aming tatlo. Kung pwede ko lang sabihin sakanya na kinasal si Amethyst sa isa sa iniidolo niya, ginawa ko na eh. Kaso hindi pwede eh so sad.
Biglang may nag-doorbell sa pinto ko. Ine-expect 'kong si Aisla na iyon pero si Amethyst na umiiyak ang nakita ko sa pinto. "Oh, napano ka?" Tanong ko habang hinihimas ang likod niya. Bigla naman siyang um-aray.
"Ano nangyari sa likod mo?" Pinapasok ko siya sa unit ko at pina-upo sa sofa.
"I-It's Taehyung."
"Anong connection ni Taehyung sa likod mo?"
Pinunasan niya ang luha niya at bahagyang natawa sa tanong ko. Wala naman akong sinabing nakakatawa ah? Omg si friend nababaliw na ata?
"He accidentally pushed me and my back hit the table."
Nanlaki ang mata ko sa sinagot niya sa akin. Aba! Eh ako ngang since high school na bff nitong si Amethyst never 'kong tinulak kahit na kating kati na akong tulakin yan pag naiinis ako eh. Tapos itong si Taehyung, tutulak tulakin lang sya?
"Are you sure it was an accident?" Tinignan ko siya ng masama pero tumango lang sya.
"I'm sure. He was drunk. But it's not my back that's causing me pain." Sagot nya sa akin.
At first na-kornihan ako sa gusto niyang sabihin but looking at her tired face made me feel hurt as well. To be honest, I'm with her most of the time but I've never really noticed how tired she looks every single day. Ngayong nakikita ko na sya sa harapan 'kong namamaga na ang mata, not to mention her actual back pain, hindi ko nalang maiwasang yakapin siya.
She's my best friend but it seems like she's been struggling alone a lot. "I'm sorry you're experiencing this." Sabi ko kino-comfort sya.
Wala pang isang minuto nang mag-simula nanaman siyang umiyak. Naramdaman 'kong kumapit siya ng todo sa akin kaya naman hinigpitan ko pa siya ng yakap. It causes me pain to see her like this. God, she's strong but she has her limits as well.
"Z-Zoe... why me? Of all the people in the world why me?"
Hindi ko alam kung anong isasagot sa tanong niya. I wanted to tell her that there must be a reason pero it'll only make her feel worst. I want to help her, but I'm not sure how. "I-I don't know but.. why not you?" Hindi ko alam kung may sense ba yung sinagot ko sakanya pero yun lang talaga yung naisip 'kong isagot.
As I comfort her, nanlaki ang mata ko nang makita 'kong pumasok si Aisla sa unit nang naka-kunot ang kilay.
I may not know the answer to her question but maybe.. Aisla can.
"Amethyst?"
"Y-Yeah..?"
Inalis ko yung yakap ko sakanya at hinarap siya sa mga mata. "Maybe... it's time you tell her."
Nakita 'kong naguluhan ang mukha niya kaya naman tinuro ko kung sino ang tinutukoy ko at ganon nalang din ang gulat ni Amethyst.
"I may not know what the answer is to your question but.. maybe Aisla can."
I'm sure she'll understand.
