tamamlandı•
Gürültünün çirkinliği ne kadar tırmalarsa zihnini, sessizliğin uğursuzluğu da o kadar uyuşturur bedenini. Ortası yok ve geç bile kaldık.
Kurtlar ulumaya başladı.
Zamanı geldi.
Çalan davulları duyabiliyor musun?
...
Arkadaşlar finali getirmek için ciddili motivasyona ihtiyacım var. Üşenmesek ne güzel olur 🥺
İyi okumalar 💕
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***
Evin içini aydınlatan lambalardan biri patlamıştı.
Hoseok, Jimin'in gittiğini anlayan ilk kişiydi. Sabah okula gitmeden önce genç olan odasına uğramış ve tam iki yıl önce aldığı ama yıkamadığını bahane ederek hyunguna geri vermediği hırkayı getirmişti. ''Hyungie,'' demişti, sevimli çıkardığı sesiyle. Halbuki güldüğü için kısılan gözleri ve biraz solgun görünmesine rağmen hala pofuduk olan yanakları ile ekstra bir çaba göstermesine gerek yoktu. "Kış ayına girdik ve sadece montla ısınamazsın, lütfen bunu içine giy ve yanından ayırma."
Hoseok ise kaşlarını çatmıştı. "Bunun altında bir şey aramalı mıyım, Jimin?"
Jimin önce ehehe ifadesiyle bakmış, daha sonra ise Taehyung ile kavga ettiklerini, çok sinirli olduğu hakkında bir şeyler anlatmaya başlamıştı. En sonunda ise Hoseok'un üstüne atlayıp tatlı cazibesini kullanmaya çalışırken, "Hyung, lütfen okul çıkışında ona kafeye kadar eşlik et. Beni affetmesi için kandır, bunu ancak sen yapabilirsin." diyerek onu ikna etmişti. Hoseok akşam üzeri işlek bir caddede beklerken, Taehyung'un kendisine doğru gayet neşeli bir şekilde yürümesiyle kaşları çatıldı. Elleri aniden montunun içine giydiği örme hırkanın cebini bulurken parmak uçlarına değen kağıdı avuçlayıp hızla açtı.
"Özür dilerim."
Jimin herkese aynı notu, farklı yerlere bırakmıştı.
Hoseok'un hırkasının cebine, Taehyung'un kafedeki bahşiş kutusunun içine, Namjoon'un en sevdiği kitabın herhangi bir sayfasına, Jin'in kullandığı telefon kabının arasına, Jungkook'un ise başucundaki küçük el aynasının içine...
Çünkü biliyordu ki; Hoseok'un ilk fark etmesi Tae'ye iyi gelecek, söylemek için uygunu zamanı bekleyecekti. Taehyung kafeye girer girmez hep yaptığı gibi bahşiş kutusunu cüzdanına boşaltacak, böylece o günkü hasılattan geri kalmayacaktı. Biliyordu ki; Namjoon ezbere bildiği kitabın hep aynı sayfasını okumaktan zevk aldığı için eline aldığında bulacak ve o sayfada Jimin'in notuyla birlikte altını çizdiği 'bilerek ya da bilmeyerek, bu suç işlendi' yazısını okuyacaktı. Jin herkesten gizli tuttuğu hattı takarken kılıfını çıkaracak ve Jimin'in bildiğini fark etmesiyle daha iyi saklaması gerektiğini öğrenecekti, Jungkook ise her gece yatarken baktığı yerde kendini sorgularken, bu nottan sonra aynayı bir daha görmek istemeyerek çöpe atacaktı.
Şimdi ise Hoseok gerçekten Jimin'in dediğini yapmaya çalışıyor, yatağın üstüne oturup başını elleri arasına almış olan Taehyung'un sırtını sıvazlarken her şeyin düzeleceğine dair onu kandırmaya çalışıyordu.
