Adı "MAVİ" Olsun\2

28.Bölüm (Kanlı Düğün..)

"İki gün sonra."

Yediğim yemeği zorla yuttum. "İki gün sonra mı? Çok  değil mi?"

"Değil." Dedi Ali Bey. Değil mi Özgür?"

Özgür'e baktım. Bana baktı. "Ülker ne zaman isterse o zaman uygun olur."

Aferin güzel kocama.

Ali Bey bana baktı. Bu adamın bakışı beni geriyordu.

"Hazırlıklar yetişir mi? Sonuçta düğün bu."

"Gelinlik tamam. Yer ayarlamakta basit." Dedi Ali Bey. "Davet edilecekte çok kişi yok zaten. Düğünü yapalım bitsin. Uzatmaya gerek yok."

"Düğün var yaşasın!" Dedi Güneş. "Defne abladan kıyafet alabilir miyim Ülker abla?"

"O verir zaten canım." Dedim. "Defne bu anı bekliyor."

"Tamam mı?" Diye sordu Ali Bey.

"Tamam." Dedim.

"Fazla şamataya gerek yok." Dedi Özgür. "Davetli listesini hazırlar sana yollarım baba." Deyip ayağa kalktı. "İşe geç kalıyoruz Ülker."

Bende ayağa kalktım ve Güneş'i de kaldırdım. "Afiyetolsun size." Dedim Ali Bey'e.

Birlikte yola çıkıp ilk önce Güneş'i okula bıraktık. Sonra Özgür'le işe gittik. İş yerinde Hande'den başka kimse bilmiyordu. Özgür düğüne davet ederse bir gün sonra etmezse iki gün sonra öğrenilirdi. Bakışları şimdiden hayal edebiliyordum.

İşlerimi halletmeye başladıktan bir kaç sonra telefonum çaldı. Arayan özel numaraydı. Tedirgince elimdeki kalemi bırakıp telefonumu elime aldım.

Can'dı. Biliyordum.

Cesaretimi toplayıp telefonu açtım.

"Kimsiniz?" Diye başladım konuya.

"Kerem."

Sertçe yutkundum. "Özelden niye arıyorsun Kerem?"

"Konuşmamız lazım." Dedi. "Her zaman buluştuğumuz yere gel bir saat sonra." Telefonu kapadı.

Ayağa kalktım. Sonra geri oturdum. Ne yapacağımı bilememiştim.

Camdan Özgür'ün odasını inceledim. Yanında kimse yoktu. Karar vermiştim.

Odasının kapısını tıklatıp girdim.

"Selam." Dedim içeri girerken.

"Sıkıldın sanırım işten." Dedi.

"Yoo." Dedim. "Senden bir şey istemek için geldim."

Uğraştığı işi bırakıp tamamen bana odaklandı.

"Arabanı bir kaç saatliğine alabilir miyim? Gelinlik bakmaya gideceğim."

Anahtarı bana attı. Havada yakaladım. "Geç kalma eve." Dedi.

"Tamam." Dedim sevinçle. "Görüşürüz sevgilim."

Odadan çıkıp çantamı aldım ve çıktım. Kerem den korkacak bir şey yoktu. Sesi endişeli ve korkmuş geliyordu. Büyük ihtimalle Can'la ilgili bir şeydi.

Onunla buluşacağımız yere geldiğimde onun çoktan geldiğini gördüm. Arabadan inip karşısına geçtim.

"Özledin mi beni?" Diye sordu.

"Ne oldu?" Diye sordum bende. "Endişeli gibiydin. Endişeli ve korkmuş. "

"Can Karaca.. Diye biri. Pek tanımıyorum ama.."