Το κεφάλι μου πονούσε απίστευτα και όλα γύρω μου στριφογυρνούσαν. Οι χτύποι στην πόρτα γίνανε πιο συχνοί και δυνατοί πράγμα που δεν βοηθούσε στη ημικρανία μου. Σηκώθηκα από το καναπέ αλλά σκόνταψα πάνω σε ένα άδειο, γυάλινο μπουκάλι στο δρόμο μου προς την είσοδο του σπιτιού. Τα χτυπήματα ξαφνικά σταμάτησαν και αντικαταστάθηκαν από το κουδούνισμα του κινητού μου.
Ξεφύσηξα δυνατά καθώς άπλωσα το χέρι μου προς το πόμολο, ανοίγοντας την. Εκεί βρήκα τον Αντρέα με τον Άρη να στέκονται με το χέρι του ενός ακουμπισμένο πάνω στο κούφωμα και του άλλου με το κινητό στο αυτί. Αμέσως ο Αντρέας απέσυρε τη συσκευή από το πρόσωπο του και το έχωσε στη βαθειά τσέπη του παντελονιού του.
«Που είσαι ρε ηλίθιε; Εδώ και μια ώρα είμαστε απέξω και χτυπάμε.Τι έκανες;» Φώναξε ο Αντρέας ενώ ο Άρης απλά με προσπέρασε και εισήλθε στο διαμέρισμα
«Ωχ μην φωνάζεις, το κεφάλι μου με πεθαίνει από τον πόνο» μουρμούρισα ενώ ξάπλωσα στη πολυθρόνα τρίβοντας τους κροτάφους μου
«Τι είναι όλα αυτά;» Ρώτησε ο Άρης καθώς σήκωσε από το πάτωμα μερικά άδεια μπουκάλια μπύρες
«Πάλι έπινες;» Ρώτησε ο Αντρέας αυστηρά
«Ότι θέλω έκανα, μην με πρήζετε τώρα» είπα με ένα αναστεναγμό κουλουριάζοντας το σώμα μου
«Όχι θα σε πρήζουμε Αλέξη, το έχεις παρακάνει με το αλκοόλ. Αν συνεχίσεις έτσι θα αρχίσω να σου κάνω τακτικούς ελέγχους. Και δεν καταλαβαίνω γιατί πίνεις πάλι! Όλα έγιναν όπως τα ήθελες, χώρισες με την Κατερίνα, διαλύθηκε ο γάμος και από ότι έμαθα η Ελευθερία με τον Αχιλλέα έχουν θέματα λόγω ζήλειας που νιώθει αυτός εξαιτίας της παρουσίας σου.» Αναφώνησε ο Αντρέας και τα μάτια μου άστραψαν από χαρά
«Σοβαρολογείς; Και εσυ που το ξέρεις;»
«Ε τους πέτυχα να τσακώνονται σε ένα καφέ λίγες ώρες αργότερα μετά τον γάμο»
«Αυτό είναι ευχάριστο!»
«Για εσένα! Εγώ δεν χαίρομαι που ένα ζευγάρι έχει προβλήματα εξαιτίας σου ειδικά όταν εσυ ο ίδιος δεν έχεις αποφασίσει τι θα κάνεις από εδώ και πέρα» είπε δυσαρεστημένος προχωρώντας προς την κουζίνα
Γονάτισε ελαφρώς και ένα ένα άρχισε να ανοίγει όλα τα ντουλάπια. Στη συνέχεια άρχισε να τα αδειάζει από καθετί μπουκάλι αλκοόλ ενώ ο Άρης πήρε μια μεγάλη σακούλα σκουπιδιών και την άνοιξε για εκείνον να τα πετάξει. Αφού τα πέταξαν όλα την έδεσαν σφιχτά και την άφησαν κοντά στην πόρτα για να την πάρουν μαζί τους φεύγωντας.
BẠN ĐANG ĐỌC
Το κορίτσι που αγάπησα
Lãng mạnΔεύτερο βιβλιο. «Αλέξη;» Μια γνώριμη φωνή με σταμάτησε στην μέση του δρόμου. Μια φωνή που είχα χρόνια να ακούσω και δεν ήξερα αν ηταν αλήθεια ή απλά η ζωηρή φαντασία μου. Η καρδιά μου σφίχτηκε σαν άκουσα την γλυκιά μελωδία της χροιάς της. Δεν μπορ...
