Klaire's POV
Alam kong sobrang bata pa kami non. Pero ayaw ko lang talaga nang nagpopromise.
Siguro nga nakalimutan na niya ako.
Ayoko lang masaktan. Tulad nang ginawa ni Daddy. Sabi niya babalik siya pero, nasaan siya ngayon?
Nasa babae niya. Ang sakit.
Kaya ngayon si Mommy nagtratrabaho para samin.
Gusto niyang pagsisihan ni Daddy ang pagpili niya sa Malandi niyang kabit.
"Uy! Kanina kapa tulala?" Zach.
"Ahh... Wala... Tara na! Ano ba?! Gutom nako!" Halata sa boses ko yung pagkataranta. Pero, totoo naman kase na gutom nako.
Kahit nang galing kame da Cafeteria kanina hindi ako kumain. Kakabasa lang ng mgaComment sa Video namin sa Mall ni Zach. Busog nako.
All negatives comments.
'What a bitch!'
'Kung ako nga di ko masigawan si Zach e!'
'Go to hell!'
'She's so maarte!'
Kaya siguro sinusungitan ko sila.
Nagyaya nalang sila sa Tokyo'tokyo. Treat daw ni Zach.
Parang sumama pakiramdam ko.
"Guys. I think i have to go? Sumama lang pakiramdam ko." Excuse ko nalang din siguro yan. Di pako ready makasama siya.
"Kala ko ba gutom kana?" Zach.
Oh! Please wag kang magact na may pakielam ka saken!
"I just have to go home."
"Hatid na kita Best?" Cyrille.
Kahit lagi ko siya sinusungitan nandiyan parin siya para saken.
"No thanks. I can handle myself." Naglakad nalang ako palayo. Kahit nadinig kong tinawag nila ako.
Zach's POV
Tinuloy parin namin lunch namin kahit wala na si Klaire. Anong problema nun?
Bat ganto nararamdaman ko?
Feeling ang tagal ko na siyang kilala.
Nakabangga ko lang siya kahapon sa mall yun na yun.
BINABASA MO ANG
The Enemies
Teen FictionAno kayang mangyayari kung ang Hearthrob-Prince ng Baretto University ay lumipat ng Padilla University. Kung saan kilala ang Campus-Princess na tinitingala ng lahat. Wala pang nagbalak na manligaw dito kase, alam na nila ang magyayari. In-short BU...
