Kim?

!

Merdivenlerden inip yürümeye başladım. Biraz halsizim günlerdir mideme sudan başka bir şey gitmedi. Evden bayağı uzaklaşmıştı nereye gittiğim hakkında hiç bir şey bilmiyorum, öyle sadece dümdüz sokağın bittiği yere doğru yürüyüp sağ yada sola dönüyorum. Abimi ne kadar gıcık olsada o benim canım herşeyim onsuz ben eksiğim. Abimin sevgisi olmadan ben eksik kalırım. Abimin kaybetme düşüncesiyle gözümden yaşlar akmaya başladı. Yürürken sokağın karşı tarafında bir park olduğunu gördüm oraya gitmek için kaldırımdan indim. Yolla adım attığım an adam konmasına basıp 'ölmek mi istiyorsun?kızım. Sağına soluna bakar insan.' dedi. Onu hiç duymuyormuş gibi karşı kaldırıma geçtim. Parka gidip bir ağaçın altında oturdum. Abimle sürekli bankalar boş olsa bile hep ağaçın altında otururduk. Kafamı ağaça yaslayıp etrafıma baktım. Hava rüzgârlı olduğundan park boştu. Çok yorulmuştum ayağa kalkacak halim kalmadı. Gözlerim ağırlaşmaya başladı. Çebimden telefonumu çıkardım, tam rehbere girdim ama artık o kadar yorulmuştu ki telefonla birlikte bende yere düştüm.gozlerimi kapattığını en son duyduğum şey Berk'in "Dünya"diye bağırışıydı

BARIŞ 'TAN

Su almak için bir markete girdim. Çıkarken Dünya'yı gördüm bir araba ona çarpıyordu. Ona doğru yürümeye başladım. Karşıdaki parkta bir ağacın altına oturdu. Halsiz gözüküyordu. Tek kalmak ister diye yanına gitmedim ama onu burda tekte bırakmazdı. Onun beni görmeyeceği bir yere oturdum. Telefonunu cebinden çıkardı ve yere düştü. Elimdeki şu şişesini fırlatıp "Dünya" diye bağırdım ve yanına koştum.
Yanına gittiğimde gözlerini yavaşça kapanıyordu. Onu incitmeden hemem kucağıma aldım. Yoldaki insanlardan biri taksiyi durdurup kapıyı açtı hemen arkaya yavaş bir şekilde yatırım hemen öne geçip " Abi hemen en yakın hastaneye gidelim. Ama çabuk" dedim, Dünyaya bakarak.

Hastahaneye geldiğimiz de taksiden inerek içeri kostüm ve hemen sedye istedim. iki görevli sedyeyle birlikte taksinin oraya geldi Dünyayı arabadan sedyeye yatırdılar. O sırada taksiciye parayı verdim ve peşlerinden kostüm koridorda koşarak ilerliyorlardı. Hemşirelerden biri bana bakarak "N'oldu?" diye sordu. Kelimeler ağzımdan çıkamadı korkmuştum ve kekekeyerek "Ba-ba-ba-yıldı"dedim o sırada bir yere girdiler ama beni içeri almadılar.Şimdi ben ne yapacaktım. Görevlilerden biri gelip "Hastanın  nesi oluyorsunuz?"dedı. Tam 'Ben sınıf arkadaşıyım' diye söyleyecekken "Aşağıya inip hastanın bilgilerini doldurmanınz gerekiyor. Birde ailesine haber vermeniz gerekiyor."dedi. Kafamı sallayarak onayladım. Telefonunu ve cüzdanının felan bana vermişlerdi. Telefonunu açtım ama şifre vardı. Ne ola bilirdik acaba 'Adı ve soyadı'diye mırıldandım, denedim ama bu değildi 'Abisinin adı.' ama bu da değildi. 'heh buldum. Fenerbahce1907' dedim sesli bir şekilde, koridordan geçen hemşire bana değilmişim gibi baktı. Ama sonuçta buldum.
Birden aklıma gelen şeyle aramasam mı diye düşündüm. Sonuçta oğulları komada birde kızlarının hastahaneye kaldırıldığını duysalar off düşünmek bile kötü.
Rehbere girip Ecrin'i aradım.Olanları Ecrin'e anlattığımda ağlamaya başladî ve konuşamadı. Buraya geleceğini söyleyip telefonu kapatmıştı. Koridorda yer oturmuş beklerken Cem'in "Barış" demesiyle kafamı kaldırıp oraya baktım. Ecrin de yanındaydı. Ecrin yanıma geliğinde birde sarıldı. Ayrıldıktan sonra"Dünya şimdi nerde? O iyi mi? Nesi var miş?" dedi ağlayarak. Elimi koluna götürdüm teselli vermeye çalıştım. "Kötü bir şeyi yok. Yorgunluktan ve halsizlikten bayılmış. Şimdi serum taktılar." dedim. Derin bir nefes aldı. "Peki Meral teyzeler felan haber verdin mı? haberler var mı?" diye sordu. Kafamı olumsuca sallayıp " Aramadım sonuçta yani durum ortada oğullarınımı düşünsünler
Dünyayı mı?" dedim. Cem onaylarcasına başını salladı. " Ama sonuçta onlar Dünyanın annesiyle babası haber vermemiz gerekiyor." Ecrin haklı ama ben söyleyemedim.

Ecrin Dünya'nın annesiyle babasını arayıp haber vermişti. Onlar hastahaneye gelmeden önce Dünya uyanmıştı. Dünyanın serumu bittikten yarın saat sonra çıktılar. Bizde Canla beraber bizim eve geldik.