TPD : SPECIAL CHAPTER 4
Marion’s POV
8 months ago
“bakit ka nandito sa kwarto ko?!”
“bakit mo ako hinehele”
Sunod sunod niyang tanong sa akin at napabuntonghininga ako
“kasi gusto kita”
“ha? Ganun lang yun?” tanong niya sa akin at tumango ako
“pwes ayoko sayo. Makakaalis ka na” malamig niyang sabi saka nagtalukbong ng kumot
“gustuhin ko man di ko mapigilan Storm e”
“diba may asawa at anak ka? Dun ka” sabi niya
“nagsinungaling ako”
End of Flashback
“HOY!”sigaw niya sa akin
“ha?”
“sabi ko mali yung ginawa mo kanina!” sabi niya at tinapik ang braso ko habang tinutulak ko ang wheelchair niya
“eh kasi alam ko naman hindi tayo makakaalis dun agad agad e diba may session ka pa?” sabi ko
Sinabay ko kasi yung pagpatay ng ilaw sa paglabas nung nurse at agad din lumabas para itakas si Storm
“tinext mo na ba sila? Baka nagfrefreakout na yun” sabi niya at dinial ko ang phone ni Naite
“Guys! Tumatawag si Marion!” sigaw niya at natawa kami
“buksan niyo na yung ilaw tinakas ko lang kambal mo diyan. Miss ko na siyang solohin e” sabi ko at binaba ang telepono
“ang attitude mo!” sabi ni Storm at kinurot niya ang ilong ko
“heh. Tara na nga” sabi ko at dumaan na kami sa orthotherapist niya
“Doc wala na po ba talagang pag-asa na makalakad ako?” tanong niya at umiling ang doctor
“kahit matagalan therapy pa po?” tanong niya
“I’m sorry Ms. Adrias”sabi niya at napaiyak na lang siya kaya inakap ko siya
“the bullet damaged your spinal chord there is nothing we can do. I’m really sorry Ms. Adrias” sabi ulit ng doctor at bago pa mas umiyak si Storm
“shhh.. Tama na ang iyak, magagalit si Rain niyan” sabi ko at bigla siyang napatulala sa akin at dahan dahan siya ngumiti
“how’d you do it?” tanong niya sa akin
“alin?”
“alam mong mahal ko pa din si Rain pero andyan ka palagi. Hindi ka ba nasasaktan?” tanong niya sa akin at napangiti ako
“time heals all wounds. And if not at least as time goes by a person will have a space in your heart. Doon ako naniniwala. Siguro ngayon siya pa rin ang laman ng puso mo pero alam ko may puwang na ako diyan” sabi ko at hinalikan siya sa labi.
“see? May first kiss na tayo! At hindi mo pa ako sinuntok!” at natawa lang siya
“alam ko na kung bakit mahal na mahal ka ni Rain” sabi ko
“bakit?”
“kasi ang cute mo ngumiti” sabi ko at tinulak na ang wheelchair nya papunta sa car park
Papasok n asana kami ng biglang may bumato sa akin ng isang papel na may decorative stone sa loob
“LOOK UP”
At sabay kaming tumingin ni Storm at nakita naming ang tropa niyang nakadungaw sa bintana
“MGA TAKSIL!!!!!!!!”
Hindi ko na siguro kailangang sabihin kung sino yun.
Mcnuggets pa more
BINABASA MO ANG
