Son Dans

Bölüm1 " Sabah Çilesi"

Günaydın,

Gözlerimi açtığımda gördüğüm ilk şeyin pencerenin arasından süzülen güneş olduğunu bilmek umut uyandırıyor içimde. Penceremden süzülen ışık,başucu kitabına vurduğunda anlıyorum sabah olduğunu. Sabah olmasını istemiyorum ama; çünkü rüyalarımda istediğim kişi olabiliyorum. Ama kalkıp yeni bir günü başlatmalıydım.Kalktım ve yatağın içinde doğruldum. Daha gözümdeki çapağı bile temizlemememişken birden kapı çaldı;tık tık tık

-Gel.

-Küçük hanım,kahvaltınız hazır. Lütfen sizin için hazırlanan giysilerinizi giyinip kahvaltı sofrasına gelin.

-Tamam.

Size kendimden bahsedeyim biraz adım Açelya. Açelya SOYDAN. Evet bir türk ismi çünkü ben türküm ama New York'ta yaşıyoruz. Babam ünlü bir işadamı,şirketler zinciri falan filan. Her neyse anlamışsınızdır dadılar tarafından büyütülen herkesin sevmek zorunda olduğu şirketin varisi,ailenin tek çocuğu olan küçükhanımefendi kılığındaki kızım. Giysilerimi bile kendim seçmem annem izin vermez,o iş stilistlerin işiymiş. Annem ne derse o olur hayatımda benim fikirlerin kimsenin umrunda olmaz. Annem ister bale yaparım,keman çalarım,resim çizerim ama bunları ben yapmak istiyor muyum soran yok. Çünkü insanlar beni örnek almak zorunda (!). Ne zorunlulukları varsa.''Hanımefendi!'' diye bir sesle irkildim.''Sofradan bekleniyorsunuz.'' gelen kişi dadımdı adı Jane'dir. Benim herşeyimle ilgilenir.''Geliyorum.'' dedim ve kalktım. Belli ki geç kalmışım ve bu annemin hoşuna gitmemiş. Banyoya doğru ilerledim saçımı at kuyruğu yaptım,hafif bir makyaj ile de süsledim çirkin suratımı. Çirkin dememe bakmayın aslında sıradan bir kızım 1.65 boyunda,buğday tenli,kalkık burunlu,yeşil gözlü,açık kahverengi saçlı bir kızım. Giysi odasına gittiğimde hazırdı kıyafetlerim. Beyaz bir gömlek üzerine şeftali tonlarında bir kazak giyindim altına da yine aynı tonlarda ekoseli bir etek. Siyah ayakkabılarım da cabası tabi ki dizin hemen üzerindeki beyaz çorapları da unutmayalım. Merdivenlerden koşar adımlarla indim ve solanun sağ tarafındaki yemek masasının benim için ayrılan sandalyesine oturdum. Sağlıklı (!) bir kahvaltı yaptıktan sonra okula doğru yola koyuldum. Aman ne hoş...