IT HAD BE YOU

The comeback (part 1)

Ang hirap magmahal ng taong alam mung d magiging sayo. Ang hirap ipaglaban ang taong yun dahil alam mo namang wala kang laban. Siguro ganyan talaga ang buhay kung sinong mahal mu siya ang may ayaw sayo.

I did love him. And still loving him. And 2 years had passed, but this darn feeling is still making my chest hurt. 2 years I stayed in Paris. 2 years na pangungulila sa taong minahal ko higit pa sa sino man. Two loooong-looong years of trying to divert my attention and trying to move on, pero anong nangyari?

Wala. MAHAL KO PA RIN SIYA! -__- Sheteng puso to, bakit nga ba nabobo ang tao pagdating sa pag-ibig? After all, totoo talaga siguro ang kantang LINTIK NA PAG-IBIG. </3 Why does IT HAD TO BE YOU pa?

Chapter 1- The comeback (part 1)

Gumihit ang malaking ngiti sa aking napakagandang fez. At maya-maya'y napabuntong hininga nalang ako. I'm back. Hello Pilipinas kung mahal. ^_^

Papalabas na ako ng airport ngayon ng nakayuko. Wearing a hat, big shades and see through stripe poloshirt at skinny jeans. I'm doing my best to hide my beautiful face so I won't catch any attention.

P.S Hindi po ako conceited, iba po yun sa nagsasabi ng FACTS. Hahaha. >:))))

"Shann!", narinig kung may sumigaw ng name ko. Napalinga-linga ako sa paligid. At guess what ano ang nakikita ko?

I mean sino! Gawd. >__<

Inakbayan ako ng isang undeniably effin hot guy! Tss. 

Laki ng pinagbago ng taong to ahh! At namiss ko siya. SUPER!

"Babe :) Welcome back" saad niya showing his dimples and kissed my cheeks.

"Nick. Long time no see.

Brother >:)" ganyan ako. Saya ko eh!

So ano guys? Kala niyo lumalandi na ako noh? Kararating ko lang po! ;)) At wala po sa plano na landiin ang brother dear ko. Kahit alam kung parang mas naging HOT at GWAPO ata siya ngayon.

P.S Take note of the capital letters. Dahil ganyan po talaga ang nakikita ko. :DD At pinagtitinginan na po kami. At eto ang ayaw ko. TT_TT

Nick pulled me in his car. But I was left standing. Gawd! Ang pinag-iinitan kung sasakyan! Ang Black Porsche. *sniffs* Bakit may ganyan siya? Dominick Al! Ang unfair mu! TT.TT

"Babe, hop in! Don't tell me your gonna stand there all day until someone notices you? Gusto mu yun? Tsk. " medyo naiinis na saad niya at parang nagmamadali ata?

Anung problema nito? Naging bad terp ata? Hahaha. PMS, bro!

"And stop staring at MY Car. And stop drooling! Pumasok ka na, bago kita kaladkarin. Tss! " saad niya. Drooling daw. Naglalaway? Drool-waaaat? Shete!

May laway nga. Naman! Spell nakakahiya. M-E! TT_TT Stupid brother.

Umikot ako at binuksan ang door ng car ,umupo at nagkabit ng seat belt.

Iba ang aura ni Nick, it suddenly changed. Eto yung aura pag galit siya at gustong manapak.

"Nick, you ok? Meron kba?" seryoso kung tanong.

*pitik*

"Wats that for?! Arggh! Ayhatechu!" di ko mapigilang sumigaw. Anak ng tukneneng naman! T.T. Pinitik nya ang forehead ko. Abusive!

"Thats for being born without a humor, Shannon Babe. " sabi ni Nick at pinatakbo ang sasakyan.

Inihilig ko ang ulo ko sa upuan at tumingin sa labas. Nang parang may nakita akong isang bulto ng tao na makikilala ko kahit ilang kilometro pa ang layo.

"JL." lumabas nalang ang salitang yan sa aking bibig.

**end of chap.1**

Yey! Nakatapos akuog isang chapter. :)))) So happy, chapter 2 na. Tahehe. Adik lang, i am so egzoyted anong mangyayari. Gumana sana ang utak ko. Please. Pretty-pretty please. TT.TT

- PrincessHera