Les jaloux

Chapter 1

07:00
Gapend kijk in geïrriteerd naar m'n telefoon en zet vervolgens de wekker uit, pff gelukkig is het de laatste dag van school en daarna lekker vakantie. Ik pak schone ondergoed en loop daarna naar de douche, ik doe mijn pyjama uit en kijk zoals elke ochtend weer teleurstellend naar m'n lichaam. Afvallen? Nee daar dacht ik niet aan, "wat heeft het voor nut?" "Niemand ziet m'n lichaam toch." Dat is wat ik altijd te horen kreeg van de familie, "Focus jij je maar op school en je diploma halen" Behalve m'n moeder, die zei altijd dat m'n gezondheid belangrijk was en dat ik moest opletten met wat ik at, maar daar luisterde ik ook niet naar. Ik schud die gedachtes uit mn hoofd en draai  de kraan open en ik voel de druppels langs m'n lichaam glijden. Uit het niets voel ik een traan langs m'n wang glijden, ik was dit onderhand wel gewend. Ik ben en blijf onzeker over mijn lichaam. Nadat ik klaar ben met douchen trek ik een zwarte joggingsbroek, en een grijs oversized t-shirt aan, mij boeide het vrij weinig hoe ik d'r uit zag, niemand die op me let dacht ik bij mezelf. Ik doe m'n haar in een knot en loop vervolgens naar beneden om te ontbijten "Salam benti" hoorde ik mijn vader zeggen "Salam papa" en ik gaf hem een kus, m'n moeder die was al vertrokken om te werken en Azeddine lag nog lekker te slapen. Nadat ik klaar ben pak ik al m'n spullen bij elkaar en trek ik m'n gympen aan "Heb je nog wat nodig benti? Geld?" "Nee papa shokran, ik heb nog maar ik ga nu. Ik moet naar school beslama" zei ik, daarna trok ik de deur dicht en vertrok ik naar school. "Here we go again" fluisterde ik in mezelf.

Aangekomen op school
Ik doe m'n oortjes uit en loop naar het juiste lokaal, ik studeer verpleegkunde, ik wil In Sha Allah verpleegkundige worden. "Hey bolle ben je d'r weer" hoor ik iemand roepen, zou wel denken dat iedereen hier wel een beetje volwassen zou zijn althans volwassen gedragen maar integendeel. De hele dag hoor ik alleen maar nare opmerkingen van iedereen, ik heb besloten dit allemaal te negeren en trek me d'r niks van aan. Het doet me wel pijn om zulke dingen te horen natuurlijk. "varken" "bolle je gaat toch een huisvrouw worden, waarom probeer je het nog" Maarja het komt goed In Sha Allah, ze krijgen allemaal hun verdiende loon ooit.
In de pauze loop ik naar de kantine en ging zoals gewoonlijk alleen aan tafel zitten, een groepje kwam opeens voor me staan en gooide vervolgens een drankje in m'n gezicht, ik werd woedend maar ik liet er niks van merken. Ondertussen lacht iedereen in de kantine me uit, boos loop ik weg naar het toilet, en niet veel later voel ik de tranen weer komen. Waarom moet mij dit nou altijd overkomen? Ik doe geen vlieg kwaad, ik wil gewoon m'n diploma halen en zo snel mogelijk weg hier. "Verman jezelf Safira" fluister ik tegen mezelf, ik was m'n gezicht, sta dan op en loop terug naar het groepje van net. Nogsteeds gaan ze helemaal stuk, ze vonden het blijkbaar helemaal geweldig. Ik stond nu voor ze en keek ze aan, ik schraapte m'n keel en begon te praten. "Ik begrijp niet zo goed waarom je dit net deed, haha heel grappig allemaal, drankje gooien op de bolle. Jullie weten half niet hoe dom jullie d'r uit zien, Allah swt die ziet alles en ik zou me diep schamen, als ik jullie was, nooit heb ik jullie wat aangedaan en altijd wilde ik jullie een plezier doen en wat krijg ik hier voor terug? Ik ga me hier niet eens meer druk om maken, 19 jaar gedraag je eens een keer naar je leeftijd man, focus je op je school in plaats van op mij!" Pff sow dat moest er even uit dacht ik, Mo die keek me nu met open mond aan, hij was degene die het drankje over me heen gooide. Iedereen in de kantine was nu stil en ze keken me allemaal aan, ik pakte m'n spullen en besloot weg te gaan. Ik had me ziekgemeld bij de conciërge, gelukkig geloofde ze me "Het is de laatste schooldag, wil je niet meegenieten met je klasgenoten van jullie laatste dag?" Zei ze nog. Alles behalve dat, dacht ik bitter.

Thuis aangekomen
Ik doe de deur open en vermoeid doe ik m'n schoenen uit, ik wilde snel naar boven lopen om snel in bed te liggen maar m'n moeder had me al gezien. "Salam benti, wat doe je zo vroeg thuis?" Vroeg ze me, "Salam mama, we mochten eerder weg, het is namelijk al zomervakantie he haha" loog ik en gunde haar een snelle glimlach. Ze keek me aan alsof ze wist dat ik loog maar besloot uiteindelijk toch maar niks te zeggen en gaf me snel een lach " isgoed benti ga maar, ik moet weer aan het werk, Faris komt niet thuis hij blijft bij een vriend slapen en ik ben waarschijnlijk weer laat thuis" zei m'n moeder nadat ze me een kus gaf en daarna liep ze de deur uit. Ik liep snel de trap op en liet me op m'n bed vallen, kort daarna gleden de tranen weer over m'n wangen en voor ik het wist viel ik in een diepe onrustige slaap.