Heybetli buz dağları yanına yaklaşan gemileri paramparça ettiğini güzel ve heybetli duruşunun arkasına saklar. Paramparça olan gemiler belki buzdağına sarılmak istediler, belki de iki çift sohbet edip yarenlik etmek istediler.
Buz dağlarına çarpan gemiler paramparça oldular, ama buz dağından bir parça buz kopmadı belki de görmedi bile kendine çarpan gemileri, kibirli duruşuyla denizlere, okyanuslara yukardan bakmaya devam etti. Belki de her gece gizli gizli ağlayıp küresel ısınmlara neden oldular.. Neydi buz dağını bu kadar kibirli yapan? Gökyüzüne ulaşamamış olmanın verdiği eksiklik mi yoksa daha önce yok ettiği bir gemiye duyduğu özlem mi?
Ya da daha genel bir soruyla kibrin altında eksiklik mi yatar? İnsan o eksikliği kimselere göstermemek için en yıkılmaz duruşunu sergiler.
Kibir de ağlar ve kibrin de göz yaşları vardır......
25 Ağustos 2019
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SUSTURMAYA ÇALIŞTIĞIM GÜRÜLTÜLER
PoesíaAnlatmak isteyip anlatamayanlara ve hiç anlamayanlara.. Naçizene yazılmaya çalışılmış ve çoğu yazılamamış şiirler..