Çünkü Öküz Olmak Bunu Gerektirir!
All Rights Reserved
Bölüm 22
*-*-*-*
Multimedya’da Aylin ve benim yaptığımız çalışma var :3 Keyifli okumalaar!
Not: Resmin yazılarını göremeyenler için; yoruma linkini attım.
Not: Kendime dedicate atabileceğimi öğrendim xd.
*-*-*-*
“Evet,” Berk hafifçe mırıldandı. “İçeri nasıl girmeyi düşünüyorsun?” Gözlerimi kısıp büyük evin çok sayıda penceresine göz gezdirdim. Çoğunun ışığı yanıyordu, içeri girmek çok zor olacaktı.
Gözlerimi Berk’e sabitledim.
“Annenin dikkatini çekebilir misin?” Kaşları şaşkınlıkla havaya kalktı.
“Çekerim çekmesine de, nereden gireceksin, pencereden mi?” Kaşlarımı çattım.
“Dalga geçme Berk. Yapabilirsem ışığı yanmayan bir pencereden atlarım, şurada bir ağaç gördüm...”
Alaycı bir kahkaha atarak sözümü kesti. “Hah, benim daha iyi bir fikrim var. Bak, ben annemi oyalarken, sen de arkadaki cam kapılardan içeri gir.”
“Arka bahçeden mi?” Başını salladı.
“Dediğim gibi, orada cam kapılar var, annemin bağırdığını duyunca yardır. Ben annemi oyalarken merdivenleri çıkarsın, sonuncu oda benim, zaten topu topu üç oda var. Bana bak, ne yaparsan yap sakın ikinci odaya gireyim deme, annemin odası. Üçüncü odaya gir, tamam mı?”
“İkinci odaya girme, üçüncü odaya gir.” Diyerek tekrar ettim. Başını salladı.
“Aynen öyle bebeğim. Sakın ikinci odaya girme.” Dedi ve anahtarla kapıyı açtı.
İçeriden televizyonun sesini duydum. Berk bana göz kırpıp içeri girdi, girerken de “Sakın ikinci odaya girme,” diye uyarmayı ihmal etmedi tabii ki. Beklemeye koyuldum.
İçeriden bir tangırtı sesi geldi. Sonra Berk’in annesinin sesini duydum. Bağırıyordu.
“Berk! O benim en sevdiğim vazo- Berk! Elini kesmişsin, oğlum ne yaptın?!”
Bahçeyi dolaşıp cam kapıların bulunduğu yere geldiğimde Berk’i ve annesini görmüştüm. Annesinin sırtı dönüktü ve Berk’in elinden kan damlıyordu.
Sessiz bir küfür savurdum.
Berk kaş göz işaretiyle bana içeri girmemi söylemeye çalıştı ama annesi onu fark edip başını bana doğru çevirince hemen camın yanındaki çalılığa saklandım. Görmemiş olsun, lütfen.
Annesinin adımları yaklaştı ve cam kapı hızla kapandı.
Of! Nasıl gireceğim şimdi ya!
“Anne, elim çok acıyor, yukarıdan ilk yardım setini alıp gelir misin?” dedi Berk.
Annesinin adım seslerinin yukarı çıkarak uzaklaştığını duydum.
Cam kapılar açıldı.
“Müge, orada mısın?” Berk’in fısıltısını duyduğumda çalılıktan çıkıp içeri girdim.
Berk’in elini gördüğümde kalbime bir acı saplandı. “Of Berk ya. Benim için elini kestin,” dedim eline bakarak. Eline baktı.
“Önemli değil bebeğim, değer senin için.” Dediğinde hafifçe gülümsedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çünkü Öküz Olmak Bunu Gerektirir
Teen Fiction"Gözlerimi kapattığımda ne görüyorum biliyor musun? Yıldızları. Milyonlarca yıldız. Sonra, aklıma sen geliyorsun. Seni çok benzetiyorum yıldızlara. Onlar gibisin çünkü, parlak ve her yerde. Baktığım her yerdesin sen." ~Kahverengi Gözler~ © Bütün hak...
