Seungmin, Changlix ve Minsung çiftine göz kulak olurken Hyunjin'in evden çıkışını görüp Jeongin'e haber vermek için yanlarından ayrılmıştı.
Fakat Kang Beom'un onu odaya kilitleyeceğini görmeyi ummuyordu. Hyunjin'in numarası vardı onda. İyiki de vardı çünkü eskiden Seungmin'de Hyunjin'i seviyordu. Ama sonra bu sevdadan vazgeçmişti.
Bakması umuduyla rehberinden Hyunjin'i aradı. Bir kaç çalışta açmıştı Hyunjin.
"Kimsin?" Sesi sert ve solgun çıkıyordu Hyunjin'in.
"Hyunjin! Ben sana neden şaka yapayım. Kilitledi diyorum işte. Çabuk gel."
Hyunjin telefonu kapattıktan sonra şoföre sinirle geri dön demişti. Bir yandan da Jeongin'i aramıştı.
Telefon çalıyordu. Ama açan yoktu. Hyunjin kendine lanet ederek yumruğunu sıktı. Eğer birşey olursa hem kendine hem de o adama zarar verebilirdi çünkü.
Birkaç dakika sonra koşarak eve tekrar girdi. Seungmin onu karşıladı.
"Nerede o it!"
Oldukça şiddetli söylemişti. Seungmin korkmuştu. Ama şuan Jeongin'i o odadan almak istiyordu.
Hyunjin ise o kadar sinirliydi ki . Şuan karşısına kim çıkarsa onu öldürebilecek güçteydi.
Seungmin odayı gösterdikten sonra beraber odaya gittiler. Birkaç defa kapının kulbunu açmayı denedi Hyunjin.
Açılmıyordu...
Hyunjin kapıya bir kaç defa yüklendi. Gerçekten de kilitliydi.
Hyunjin derin bir nefes aldıktan sonra kapıya daha çok yüklendi. Bu sefer açılmıştı.
Seungmin şaşkındı gördüğü manzaraya karşı. Beom Jeongin'in üstündeydi üstelik Jeongin sadece pantolonlayken. Jeongin ise ağlıyordu.
Hyunjin'in gözleri kayıyordu. Tekrar bir kriz geçirmek üzereydi.
"Dayanmalısın Hyunjin. Bu sefer değil."
Goördüğü manzara karşısında ise Hyunjin'in eli ayağı titriyor , dayanamıyordu. Sanki herşey yıkılmıştı şimdi. Yaşadığı herşey bitmiş gibi hissediyordu.
Hyunjin hızla Jeongin'in üstündeki Kang Beom'u yakasından tutup yere yapıştırdı.
"Seungmin Jeongin'e üstünü giydir. Bir de örtü ört üstüne üşümesin..."
Seungmin Hyunjin'in dediklerini yaparken , Hyunjin yakasından tuttuğu gibi kapının önüne sürükledi Beom'u.
Biraz daha sürüldükten sonra odanın kapısını kapattı Jeongin olanları görmesin diye.
Sonra biraz daha sürükledi. Herkesin görebileceği ikiye ayrılan merdivenlerin başına geldi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Boyle hayal edin işte.
Beom ise tepki veremiyor , verse de Hyunjin'e etki etmiyordu.
"Şimdi herkes bana baksın!"
Yıllardır kimseyle konuşmayan Hyunjin bir anda bu cesaretle herkesin içinde konuşunca , herkes işi gücü bırakıp Hyunjin'e odaklandılar.
Hyunjin Beom'a bir yumruk geçirdi. Ortamdan 'ay' 'aman' 'napıyor bu çocuk' diye nidalar yükselse de Hyunjin'in umrumda değildi.
Beom'u altına almış tekrar tekrar yumrukluyordu. Tesadüfen de Beom bugün herkesi evden göndermişti. Öğrencilerse ayırmaya gelmiyordu. Çünkü herkes Hyunjin'de korkuyordum.
Bir kaç kez daha vurdu Hyunjin. Yüzü paramparça oldu kanlar içinde yatıyordu Beom. Fakat neye uğradığını anlamadan dövdüğü için karşılık vermiyordu.
Hyunjin daha fazla birşey yapmak istemese de kendini durduramıyordu.
Bu arada yb isteyenleri bilmek istiyorum. Yb diye yorum atın daha çok ilham geliyor. Beni bekleyen birileri olduğunu bilince yüz üstü bırakmak istemeyip yazıyorum.
Birde bu kitaptan hala umutluyum. Okumasını istediğini arkadaşlarınızı etiketleyin lutfegnn.
